68 syf.
·
Not rated
496 syf.
·
Not rated
Reader Follow Recommendations
İşte yaşamak maceramız bu!
Yaşarken beklemek,
beklerken yaşamak
ve yaşayıp beklerken ölmek!
"Beklemek tüm anlamın kendisiydi."
"Kara gecede, kara taşın üstündeki kara karıncanın kıpırtısı bile denetim altındayken som bilinç olan insanın -elbette insan'ın- kendini denetimden uzak sayması mümkün müydü?"
"Senin gönlün daima meshur ve musahhardır,
Mazursun..."
"Canım insanlar!
Sonunda, bana, bunu da yaptınız."
"İçimde Bir Sıkıntı Var"
Modernleşmenin bir sonucu olarak çok hızlı yaşıyor, çok fazla uyanana maruz kalıyoruz. Reels, shorts ve türevi formatların da yaygınlaşmasıyla odaklanma süremiz giderek kısalıyor. Dopamin reseptörleromiz hiç bu kadar yıpranmamıştı üstelik. Bunun günlük hayata yansımaları da oldu elbette. Neredeyse hiç geçmeyen nur topu gibi birer 'iç sıkıntımız' var artık, durup düşünmeden anlamadan yaşamanın bir sonucu olarak. Gerçekten ne hissettiğimizi, neye ihtiyacımız olduğunu anlamadan temelde iyi-kötü olarak iki duyguya ayırıyoruz hislerimizi dolayısıyla o duyguların arkasındaki karşılanmamış ihtiyaçlarımızı fark edemiyoruz ya da erteliyoruz. Bu duygular, ihtiyaçlar artık erteleyemeyeceğimiz, görmezden gelemeyeceğimiz kadar büyüğünde 'içimde bir sıkıntı var' cümlesi ile gösteriyor kendini. Bu sıkıntının çözüme ulaşmasını kolaylaştırabilecek iki önemli noktadan bahsedebiliriz.
1. "Bugün/ şu anda ihtiyacım olan duygu ne?" sorusu ki bu kişinin kendini, hislerini anlamasını sağlar {Zihin sorularla açılır ve siz farkında olmasanız da arka planda bu sorulara cevap arar. }
2. İhtiyaca cevap verme Neye ihtiyacınız olduğunu fark ettiniz ve şimdi buna cevap vermelisiniz {Duymak istediklerinizi kendinize söyleyebilirsiniz belki de ihtiyac duyduğunuz yetişkinin kendiniz olduğunu fark edebilirsiniz}
Unutmayın, bu ihtiyacı karşılayabilecek yegane kişi sizsiniz. :)
Meryem tekrar paylaştı.
"Her şeyi bir anda çok sevenlerin ve
her şeyi bir anda yok edenlerin arasında
birbirimizin yanında olmadan öleceğiz"
