288 syf.
10/10 puan verdi
Kalıcı değiliz madem nedir bu prangalar?
Esselâmu aleyküm ve rahmetu’llâhi ve berekâtûhû..
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Öncelikle iyi ki okudum demek istiyorum, iyi ki nasip oldu da okudum Bu güzel esere benden önce kıymetli ablam 
ℳüTℰᏉᎯℤıᎾᏦUℛℋᎯℕıℳ 'cığımın gözleri, elleri, hisleri değdi. Ondan da bana nasip oldu elhamdülillah. Yaşanmışlık var idi (çizili
değildim, delirdim olamadım hiç iyi
değilim senin, söyleme ne benim için iyi
öyle derin derin değil sığım ama derindeyim
içindekini görmez bakarlar dışındaki iyi mi
savaştım öylece kaçmaktansa darbe yemek iyidir
benimle yürüme ayaklarında kirler birikir
birikir
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Hâce İshak b. İsmail Atâ'nın (ö. IX./XV. yüzyıl ortaları) Hadikatü'l-Ârifin'inde İmam Mâturîdî'nin ilme düşkünlüğünü, zühdünü ve terk hâlini yansıtan güzel bir sözü nakledilir. Nakle göre imam, "dünyada dört şey diledim fakat [hakikatiyle] sahip olamadım: ilmi tükenmeyen âlim (âlim-i bi-tama'), uyumlu bir dost (yâr-ı muvafik), riya bulaşmamış ibadet (taat-i bi-riyâ) ve helal rızık (lokma-i helal)" demiştir. Kelâbâzî bu dört şeyin neler olduğunu şöyle açıklamıştır: Âlim-i bi-tama' Allah, yâr-ı muvafik Kur'ân, taat-i bi-riyâ şen zindedârlık yani geceleri uyumadan, uykudan ferâgat edilerek yapılan ibadet, lokma-i helal ise alttan almak, sinirle söylenecek sözleri yutmaktır.
Sayfa 197Kitabı okudu
An
geçenlerde annemle beraber eve gitmek için durağa geldik. otobüsümüz geldi bindik. insanlar otobüse bindikçe annemle beraber en arkaya havuz bölümüne indik. annem kapıya dayalı ben ise demirden tutunuyorum. giydiklerim gri bol yazlık bir pantolon üstümde beyaz tişört+siyah uzun trençkot vardı. otobüse bir amca geldi arkaya doğru herhalde inecek durağı yakındı. koltukta oturan adam ile sohbet ediyordu. sohbetleri hoşuma gitti ilim,İslam konuşuyorlardı. amcası incelemeye başladım, hem dinliyorum hem inceliyorum. anneme dönerek şöyle dedim:
Necip Fazıl Kısakürek'e çok benziyor dedim. ama nasıl sevinerek söylüyorum. emin olamadım Necip Fazıl Kısakürek'in fotoğrafını açtım bir ona bakıyorum bir fotoğrafa. Allah dedim bu nasıl bir benzerliktir. amca da gri bir şalvar tarzı alt gitmişti üstü de beyaz bir tişört. bir üstüme baktım bir onun üstüme. bu nasıl bir tesadüfdür. yüzümde onun bu benzerliğine ve o ânı yaşıyor olmanın mutluluk tebessümü beliriverdi. bi ara kendi duyabileceğim bir tonda dudaklarımdan acaba fotoğraf çekilsem mi diye? bir şeyler mırıldandım ama ânı yaşamam istedim ve sadece gözlerimde kalmasını istedim.
bu düşüncelerimden amcanın yanında oturan amcaya hoşçakal diyerek butona basması ile ayrıldım. hiç unutmadan hatırlayacağım ve hatırlayacağım bir an olmuştu.
Necip Fazıl Kısakürek iyi ki ♥︎ bu dünyadan senin gibi bir insan geçmiş. her halinle iyi ki vardın.
✿
Kısa süreli de olsa Necip Fazıl Kısakürek ile aynı otobüste idim.bunun mutluluğu ve heyecanı hep içimde olacak ◡̈