geri döndüğünüzde hemen her şey bıraktığınız gibidir. eski alışkanlıklar kaldığı yerden devam eder: hız, kendini ve başkalarını ihmal etme, telaş ve yorgunluk. sadeliğin büyüsü bir yürüyüş sürmüştür.
Esasında, hem bizde hem de doğada aynı bölünmez tanrısal varlık faaliyet gösterir. Öyle ki dış dünya yıkılsaydı bile içimizden biri onu yeniden kurmaya muktedir olurdu.
Hayır, bu ılık sabah saatinde, kum saati ile solgun yapraklar arasında, başka zamanlarda hayranlık duyabildiğim akılla ilgili bir şey bilmek istemiyorum, ben fani olmak ,çocuk olmak ,çiçek olmak istiyorum.