Kendimi uzun süredir, her daim aynı motivasyonla olmasa da , sürekli yürürken bulduğum bir dönemde başladım bu kitaba ve okumalarımı bilhassa evden "uzakta" olduğum, yürüyüş anlarına denk getirmeye çabaladım. Özellikle İstanbul gibi büyük şehirlerde çoğu insanın, her daim bir şeye ulaşmak yolunda oldukları bu süreçlerde yürümeye ve yolda olmaya dair ayrıntılandırılmış düşünceleri vardır diye düşünüyorum. Kitabı okurken yalnız yürüdüğüm her anı yazarın yorumlarıyla tekrar yaşamış gibi hissettim. Aslında herkesin, üstüne hiç okuma yapmasa dahi, aklında dönüp duran düşüncelerin derli toplu bir hali gibiydi. Yürümenin gerekliliğine bir kez daha inandım ama tabii ki bu kitabı kapatır kapatmaz yola çıkmadım. İnsanın en büyük engeli kendisi sahiden. Ne mutlu yerinden kalkabilenlere!