Kimi okursam o oluyordum.
Kimi okuyorsam o oluyordum. Bir gün ölümden kurtulmak için katedrale hapsolan Esmeralda, diğer bir gün çok istediği meşhur yazar kimliğine kavuştuktan sonra bu yalan dünyadan sıkılıp kendi gerçeğine, yani denizin sularına dönmeyi seçen Martin Eden oluyordum. Bir gece engizisyon tarafından 1755 Lizbon depreminden sorumlu tutularak kamçılatılan Candide olarak giriyordum yatağıma, diğer bir gece duvardaki değişen portresiyle aynadaki yüzünü karşılaştıran Dorian Gray olarak. Bazı günler, Mersault olup, annemin cenazesinde gözyaşı dökmeyişimin hesabını veriyordum, bazı günler Bihter olup ihanetimin altında eziliyordum. Önce o kahramanların gerçekliğinin içine giriyor, sonra da onlardan biri olup çıkıyordum. Bizzat onların yerine geçmeyi başaramamışsam bile en azından yakın bir dost gibi peşlerine takılıyordum. Mümtaz ve Nuran'la birlikte İstanbul'u keşfe çıkıyor, huzuru arıyordum mesela. Ya da Kamran, Çalıkuşu Feride'yi bahçedeki salıncakta sallarken, bir köşede durup onları izliyordum. Kitapların bana sunduğu dünyayı her zaman elimdekine tercih etmiştim.
Halbuki Bihter'i sevememek, onun için telafi edilemeyecek bir zarardı; bu kadını kendi kendisine öyle leziz bir sevdanın kevserine benzetiyordu ki doyduktan sonra yine, hep içilmeye devam edilsin. Onu kaybettiği dakikadan itibaren tekrar şiddetle isteyeceğinden emindi. Behlül bu aşkta, kendi nabzı parmakları arasında, hastalıklı bir doktor gibiydi.
Sayfa 303Kitabı okudu
Bihter neyi itiraf edecek Firdevs Hanım, Behlül'le ne ilgisi var?
"Bihter hep, yanlış toprağa düşmüş, kendi ikliminden uzakta yeşermiş yabani bir bitki gibi hissetti kendini."
Sayfa 249 - İthakiKitabı okudu
İlginç...Neler bekliyor acaba?
Haklısınız, Çalıkuşu'nun Feride'si olarak eşimi Aşk-ı Memnu'nun Bihter'ine kaptırdım.
Sayfa 25 - Yapı Kredi Yayınları 8. BaskıKitabı okudu
Titanik batmasaydı; Romeo, Juliet ve Bihter ölmeseydi; Çalıkuşu'nda Feride, Kamran'ı terk etmeseydi; yine de efsane olurlar mıydı?
Sayfa 273 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Kaybolan Yusuf döner Kenan’a, üzülme,
Hüznün evi yine olur gülistan, üzülme…
Ey gamlı yürek, bihter olur hâlin, şüphe yok,
Dertlerin biter, geçer bu devran, üzülme…
Sayfa 137Kitabı okudu
Bu aşk, hayatının bütün o eski aşklarından hiçbirine benzemeyecekti. Her zaman Aşklarından galip çıkarken bu aşkından mağlup olabileceğini hissetti. Bu defa her zamankinden başka bir fark vardı: o gidip Bihter’i almamış, Bihter gidip kendisini almış idi.
