Bir gün kuru yapraklar üstünde
Siyah adımlarınla sen
Avuçlarında acı yeşil vefasızlık
Geleceksin.
Sonu olmayan bir yolda
Tek yapraklı ağacın buruk gölgesinde bekleyeceğim.
Daha gamsız,
Daha çocuktum.
Riya lugatta bulamadığım kelime idi.
Çamurdan heykeller yapardım sonbaharda
Tırnaklarımın arası simsiyah,
Kapkara
Daha gamlı,
Daha akıllıyım.
Ve daha...
Çocukluğa veda
Hayat çok şeyi kirletti,
Tırnaklarımın arası bembeyaz.
Sararmış takvim yapraklarında kalacak adın.
Seni unutacağım
Başkalarının beni unuttuğu gibi...
Birgün hışırtılı bir plakta
'Unutamam seni' dersem inanma.
Onlar eski laflardı...
O zaman sen vardın, aşkın vardı...
Ya şimdi kimim var?