EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur
Şimdi daha iyi anlıyorum ki nefes almak değilmiş yaşamak, ateşlerde yanmak gibi bir şey severken bile sensiz olmak...
Yürek sızısı
İçimizdeki soğuklukla acının ateşinde yanmak gibi bir şey olsa gerek...
O acının ateşinin ısısının bile yürekteki soğukluğu ısıtamaması...
GEÇENLERDE DEFTERİME YAZDIĞIM BİR ŞEYLER
14 AĞUSTOS 2020 CUMA
.
En güvendiklerinin hayır en güvenmek istediklerinin yalanına şahit olmak. Bir doğrusuna inanmak isteyip affettiklerinin yalanlarında kahrolmak. Güveniyorsun birine sonra başka bir güvendiğinden o kişinin güvenilmez olduğuna dair bir uyarı alıyorsun. Tam o kişiye karşı mesafeli olman gerektiğine karar vermek üzereyken başka
Bile bile yanmak ister mi insan ?
Bir kere tadını alınca aşktan gayrı bişey istemiyor sevemiyor gönül.
Bile isteye atıyor içine ateşin ama herkes yanamıyor...
İstanbul, 05.12.1952
Dilbaz bir şaire, o tek sevdiğime,
Ben ki size bu satırları yazıyorum bilin ki özlemim ağır basmış demektir. Bu satırları yazan zaten ben değilim, ruhumun ta kendisi. Aramızdaki o adı konmamış safiyane duygunun bendeki vücud bulmuş hali pek yaman, pek can yakıcı, pek dayanılmaz. Hem masumane, hem değil. Hem ulvi hem