Özlersin..Burnunda tüter...
Ama gidemezsin, ulaşamazsın...
O gözünün önündedir ama,
Sen ona varamazsın..
Tel örgülerle sınırlamıştır kendini,
Yaklaşamıyorsun mum'a pervane misali.
Keşke..diyorsun. Keşke gururu bıraksa da
Sarılsa anıların vazgeçilmezliğine.
O da "Özledim!", dese.
"Sensiz dayanamadım!" dese..
"Senden gitsem de, yolum yine senden geçti, sana geldim!" dese..
Yarım kalan hayalleri tam'a ulaştırsa keşke...
İmkansızlığın boynunu vursa, hasrete kelepçeler taksa..
Gurur var değil mi? Gururun kamçısı aşktır.
Aşkı'na sahip çıksa, "Ben senden öte yar sevemedim." dese..
Çok mu? Sevdaya sahip çıkmak çok mu zor?
Ben özledim ama diyemedim.
Söyleyemedim.
Duyar mı? Sesim dizelerime saklıyken,
Duyar mı? Kim bilebilir ki.
Bir tek acı çeken bilir....
Kitabsever
Elcik Kekliğim...
Merhaba Dostlar, sizlere elimden geldiğince, dilimin döndüğünce anlatmak istediğim yine muhteşem bir kitap var. Sadece kitap mı? Tabi ki hayır! Kitabın yazarı Fakir Baykurt'u anlatmadan geçmek olmaz.
Fakir Baykurt, köy çocuğu olarak dünyaya gelmiş, Köy Enstitüsünde yetişmiş, köy öğretmenliği yapmış değerli bir yazarımızdır. Hayatı köylerde geçen
Tosbağama...
biri yokken bile bu denli var olabilir mi?
gözümü kapatıp açtığımda ne kadar mutlu olduğumu bilebilir misiniz, bilmiyorum...
kapattığımda gördüğüm tüm gün karşımda olmasını istediğim, hayranlıkla izleyebileceğim bir tablo gibi beliren varlığıyla huzur bulduğum kişidir kendileri...
hayat o kadar anlamsız o kadar boş ki bazen tutunacak ne çok az şeyimiz var.
ben sana tutundum... yağmur damlalarının birleşip damlaması gibi tutunduk birbirimize...
tek başımayken de muhakkak bir anlamım vardı, ama şimdi tamamlanıyorum. ben bir şiirsem yahya kemalin şiirini tamamlamak için o bir kelimeyi 25 sene beklediği gibi ben de seni bekledim ve şimdi tamamlanıyorum...
-M
...
Ninemin dua etmesi kimi kez bitmek bilmezdi ve ben gerçekten yatakta uyur kalır, onun yatağa ne zaman, nasıl girdiğini fark etmezdim.
Bu uzun dualar, hep büyük gerginliklerin, tartışmaların, kavgaların yaşandığı günlerde olurdu. Ninem bu ilginç dua seanslarında Tanrı'ya evde olup biten her şeyi tek tek anlatırdı; kocaman, büyük bir tepe gibi diz çöken ninem, önce hızlı hizlı, anlaşılmaz bir şeyler mırıldanır, sonra yoğun bir homurdanmaya dönerdi sözleri:
- Tanrım senin de bildiğin gibi, herkes kendi durumu daha iyi olsun istiyor. Biliyorsun, Mihail daha büyük; burada, kentte onun kalması daha yerinde olur; ırmağın karşısına geçmeyi kendisi için aşağılayıcı buluyor; orası yeni, bilinmedik bir yer; orada ne olup biteceğini kim bilebilir? Babaya gelince, o Yakov'u daha çok seviyor. Hiç insan çocuklarının birini ötekinden daha çok sever mi? Şu inatçı ihtiyara akıl fikir ver, Tanrım!
Kor gibi yanan gözleriyle kararmış ikonalara bakarak Tanrı'sına yol gösterirdi:
-Cocukları arasında ayrım yapmaması gerektiğini
anlamasını sağlayacak güzel düşler göster ona, Tanrım.
Sayfa 60Kitabı okudu
Sanırım ifşa sırası bana geldi. Bu iki insanı buradan herkese ifşa etmem gerek artık. Herkes bilmeli, tanımalı. Bu devirde nasıl olur??? görmeli herkes…
Müsadenizle;
Birkaç gün önce, sevgili Mete Özgür’ ün incelemesini (#26941855) okurken aklıma geldi. Hatıralarımı yokladım, bu güzel iki insanı herkese ifşa etmem
