Herşeyin bir hiç , olduğunu bilen biri nasıl katlana bilir ki bu sirdanliğa..
Kendini bilen Rabb'ini bilir...
Aslında O hep var da biz onu ancak en yalnız halimizle görebiliyoruz. Ancak aciz hissettiğimizde hatırlıyoruz. Bu sefer de güçleniyorsun. Çünkü öyle bir şey var ki yanında, öyle bir güç var ki... Biraz hüzünlensen, biraz dertlensen tutuyor elinden.
"Herkes bir gün gider, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes küser, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes unutur, korkma ben buradayım," diyor.
El-Hasîb
Herkesin bu dünyada hayatı boyunca yaptığı her işin hesabını en iyi bilen demektir. O , bilinmeyecek gibi şeyleri en ince teferruatına kadar bilir. Öyle ki , insanın hayatı boyunca ne kadar nefes alıp verdiğini bile bilir.
Sayfa 122Kitabı okuyor
" Damlanın okyanusa karıştığını herkes bilir, ama okyanusun damlaya karıştığını bilen çok azdır. "
Eat, Pray, Love
“Güreşte olsun, dövüşte olsun, vurmasını bilen, korunmasını da bilir, değil mi?
-Şüphesiz.
-Hastalıktan korunmasını en iyi bilen, onu başkalarına aşılamayı da herkesten iyi bilmez mi?
-Bilir sanırım.
-Peki, bir orduyu korumasını en iyi kim bilir? Düşmanın niyetlerini gizlice öğrenmesini, sırlarını çalmasını bilen değil mi?
-Elbette.
-Demek, bir şeyin en iyi koruyucusu, en iyi bekçisi, o şeyin en usta hırsızıdır da.”
" Tüm kâinat olanca katmanları ve karmaşasıyla insanın içinde gizlenmiştir.
Şeytan dışımızda değil, bizzat içimizde bir sestir.
Şeytanı kendinde ara ; dışında, başkalarında değil.
Ve unutma ki nefsini bilen Rabbini bilir.
Başkalarıyla değil, sadece kendiyle uğraşan insan , sonunda mükafat olarak Yaradan'ı tanır. "k18
Kendini bilen insan, özünde, hiçbir şeye kadir olmadığını bilir. Aynısı içerdeki dünya için de geçerlidir.
Sayfa 34Kitabı okuyor
"Bir insanın herhangi bir konuda yeterli olup olmadığını ölçen nedir? Bunun kararını veren kimdir? Kendi hayatında neyi, ne kadar iyi yapabileceğini bilen kişinin kendisi değilse daha iyi kim bilir? Bizlere bahşedilen tek bir hayat var ve ömrümüz başkalarının söylediklerine göre yaşamak için çok kısa."
İnsanların, hayallerinin peşinden gidecek ve hür yaşayabilecek tek bir hayata sahip olduğunu unuttuklarını görüyordum, onları omuzlarından sarsmak, önce kendilerini sevmesi gerektiğini haykırmak, sonra şükredecek onca şeyi varken hayatını nasıl mutlu olacaklarsa tam da o şekilde doyasıya yaşamaları gerektiğini hatırlatmak istiyordum.
Sayfa 278 - Ephesus Yayınları PDFKitabı okudu
Pek çok şey kendini açık etti bana: şimdi hiçbir şey ilgilendirmiyor beni. Sevdiğim hiçbir şey yaşamıyor - nasıl sevebilirim ki batı kendimi?
'Yaşamak, arzuladığıın gibi ya da hiç yaşamamak': - bunu istiyorum, bunu ister en ermiş olan da. Ama ne yazık! Nasıl olabilir ki b e n i m hala - arzum?
Var mı b e n i m - hala bir hedefim? B e n i m yelkenimin yöneldiği bir liman var mı?
İyi bir rüzgar mı? Ah, ancak n e r e y e gittiğini bilen, bilir hangi rüzgarın iyi ve uygun rüzgar olduğunu.
Ne kaldı bana geriye? Yorgun ve şımarık bir yürek; huzursuz bir istem; titrek kanatlar; kırık bir omurga.
Bu k e n d i yurdumu arayışım: ey Zerdüşt, bilir misin ki b e n i m felaketimdi, kemirip bitiriyor bu beni.
'Nerede - b e n i m yurdum?' - Bunu sordum ve aradım durdum, ama bulamadım. Ey sonsuz Her yer, ey bengi Hiçbir yer, ey bengi - Boşuna! "
Sayfa 277
