Bilge Polat tekrar paylaştı.
İkimizde birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bilge Polat tekrar paylaştı.
Hiç olmazsa tek bir insanla, sanki kendi kendimleymişim gibi her şeyi konuşmak istiyorum.
Okur Takip Önerileri
"Beni kendine nasıl aşık ettin?"
"Bilmiyorum," dedi Martin gülerek.
"Sadece seni çok severek tabi; çünkü senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadın şöyle dursun, bir taşın kalbini eritecek kadar çok sevdim seni."
"Bu, kafamdaki aşk kavramından o kadar farklı ki," dedi Ruth birden.
"Aşkın nasıl bir şey olduğunu düşünmüştün?"
"Böyle olacağı gelmemişti aklıma"
Ama yazmam gerektiğini hissediyorum- seni sana ve kendimi sana... Bu deftere yazıyorum: ilk yazdığım gibi bunu da ne kadar yazarım; sana verir miyim- ne yaparım bilmiyorum. Kendim için yaptığım bir defterdi bu da, ilki gibi- şimdi sana 'mektup' oluyor: Aslında yaptığım herşey gibi, yazı oluyor yalnızca başka birşey değil...
Garipti o süre içindeki yazma eğilimim: Sanki yazarak sana yeniden ulaşabileceğim; seni yazarak elimde tutabileceğim yanılgısı içindeydim...
Sayfa 198