Sabitlenmiş gönderi
“Nereye gidiyorsun çocuk,” dedim içimden, “büyümeye mi?”
Kübranur tekrar paylaştı.
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.
Sayfa 155 - Yapı Kredi Yayınları,26.baskıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Possunt, nec posse videntur. **
**Yapamayacaklarmış gibi göründükleri şeyleri yapabiliyorlar.
"Sizin kör olmadığınızı çok iyi anlıyorum baylar," demişti, "yaptıklarıma şaşıyorsunuz da, söylediklerime neden hayret etmiyorsunuz?"
Sayfa 11