"HADÎSLERİ HEVÂYA ARZETMEK!.. -1"
“Kur’ân’a gitmek”, “Kur’ân’dan ilham almak” , “Kur’ân’ı yeniden anlamak” …
Bunlar gibi dışı süslü ama içi boş söylemleri son yıllarda sıkça duyar olduk, lakin bugüne dek bu söylemler ile eylemlerin birbirine denk düştüğünü görebilmek ne mümkün.
Modern zamanlarda, bazı kimseler “Kur’ân’ın Ruhu” , “Kur’ân’ın süzgeci” gibi sloganlarla ve farklı
Bilinmesi gereken yegâne şey...
... vaktiyle çok zengin olan, ama malını mülkünü fakirlere dağıtıp bu dağın zirvesinde tefekküre dalan münzevi, bir şekilde ilahî sırları ve gayb âleminin ilmini öğrenmişti. Fakat onca ilme ve irfana rağmen, hâlâ mutsuz ve öfkeliydi. Çünkü bilmesi gereken asıl şeyi bilmiyordu. İşte bunun için, bir rahmet ile onun gönlüne susuzluk verilmişti. Adam da bu duyguyla, inzivaya çekildiği yerde bulunan derin kuyuya, su içmek için bir bakraç sarkıtmıştı. Ancak ne olduysa bundan sonra olmuş, münzevi ipi çektiği esnada, bakraçtaki suyun sathında kendi aksini görmüştü. Suyu değil, sanki kendi aksini içen adam, bütün ilmini unutmuş, ama sonuçta kendini bilmişti. Bu ise onun bilmesi gereken, zaten yegâne şeydi.
Sayfa 135 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ufak bir Sorun!
Bazen çok fazla şeffaf olmakta problem teşkil ediyor. Ekseriyete nazaran fazla insani olan bu hal; yazıyla iletişim kurarken bilinmesi gereken başka hiçbir şey geriye bırakmamak suretiyle bütün perdeleri ortadan kaldırıyor. Bu epeyce sonradan edindiğim melekenin adeta suyunu çıkartmaya sanki yıllarca giyinerek eskittiğim bir hırkaya benziyor. Bu denli sarih davranmak kimine sıkıcı gelirken kimine harikulade bir yeti belki bir erdem olarak görünüyor. Bunu bir kazanım olarak görmek ve meram anlatma hassasiyeti bana kalırsa modern bir toplumun ferdiysek eğer yegane lüzum gerektiren bir ödevdi.
Bilinmesi gereken yegâne şey...
Fakat onca ilme ve irfana rağmen, hâlâ mutsuz ve öfkeliydi.
Çünkü bilmesi gereken asıl şeyi bilmiyordu.
İşte bunun için, bir rahmet ile onun gönlüne susuzluk verilmişti.
Adam da bu duyguyla, inzivaya çekildiği yerde bulunan derin kuyuya, su içmek için bir bakraç sarkıtmıştı.
Ancak ne olduysa bundan sonra olmuş, münzevi ipi çektiği esnada, bakraçtaki suyun sathında kendi aksini görmüştü.
Suyu değil, sanki kendi aksini içen adam, bütün ilmini unutmuş, ama sonuçta kendini bilmişti.
Bu ise onun bilmesi gereken, zaten yegâne şeydi.
Sayfa 135 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
