İnsanın en canlı hali bilinmeyende yaşadığı zamandır, çünkü o yerde her şey mümkündür.Dünyaya açılıyorsun,demek dünyada artık sana açılmaya başlayacak.
Göz kapaklarım , kurşun ağırlığında , kapanmak için sabırsızlanıyor. Dostum ,ruhum yorgun bedenim bitkin. Bir uykuya dalmak istiyorum ,belki yüzyıllar sürecek bir uykuya…
Uykunun kollarında belki unuturum bu anlamsız var oluşu. Belki kaybolurum sisli bir rüyada belkide uyanmam.
Uyku , bir sığınak gibi ,karanlık ve sessiz bir sığınak , düşüncelerden ,kederden,pişmanlıklardan uzak bir sığınak.
Uyku bir nehir gibi, beni bir bilinmeyene taşıyacak bir nehir.belki de o bilinmeyende, aradığım huzuru bulacagım.
Uyku , bir ölüm gibi soğuk ve karanlık bir ölüm, belkide o ölümde sonsuza dek dinlenebileceğim,
Dostum uyumak istiyorum .bir yüzyıl,belkide daha fazla. belkide uyandığımda ,dünya bambaşka bir yer olacak.belkide ben bambaşka bir insan olacağım
++Birşey yanlıştı.Yer, zaman..
--- Kim bilir belki de bu bilinmeyende sen yanlıştın..
Bilinende sınır vardır, bilinmeyende sınır yoktur. İnsan aklı anlaşmazlığın engin okyanusunda barınacak bir ada sağlar. Her kuşağa düşen iş, bu okyanustaki adaya biraz daha toprak katarak büyütmektir.
-T.H. Huxley
Bilinende sınır vardır, bilinmeyende sınır yoktur.
Bilinende sınır vardır, bilinmeyende sınır yoktur.
Thomas Henry Huxley