İnsanın hayatı, gerçekleşme anı şüpheli bir tehlikenin tehdidi altında kalırsa bu hal gerçekleşeceği kesin bir beladan daha korkunçtur. Çünkü insan ne zaman, neye uğrayacağını bilemediğinden bu bilinmezlik içindeki rahatsızlığı daha dayanılmaz olur.
Ayın ışığı değil gecenin karanlığını aydınlığa çeviren,
Güneşi tanımamış, gerçeği yanlış bilen.
Kalbini suçluyor unutamamış sahiden.
Geçmiş yuva kurmuş ruhunda,
Kurtulamıyor hasretinden.
Uçurum kenarı adına kiralanmış,
Celladını kendi olarak gören
Ama intiharı sevmeyip karşı gelen.
Belli yalnızlık çekiyor,
Denizlik havada yağmuru istiyor,
Çıkamıyor çukurdan bilinmezlik içine çekiyor,
Gelmesi gereken güzel günleri bekliyor.
Güzellikler yakınında bulunuyor belki,
Göz bağı kullanıyor,
Açmayıysa reddediyor.
Çok beklemeyin dinozor şortlu bey,
Kazağınız eskiyor.
Fayda gelmez o geçmişten,
Bugünler sizi özlüyor.