Zorlu bir büyümüştü bu, gitgide büyüyen bir ur gibi sancılı. Neredeyse her gece ağladık, kimseye göstermediğimiz gözyaşlarımız; kirli yastıklarımızda kurudu. Gece yarısı zifiri karanlıkta el yordamı ile kapıyı ararken bulaştı elimize kan.Üç kardeş kaldık biri ayrı anne ve babadan... nerede olduğunu bilmediğim o kardeşimi özlüyorum ondan ayrı olmak benim hatam biliyorum ,çevremdeki herkese büyükmüşüm gibi davranmam üzerime binen ağır yüktendi ama neticede çocuktum yahu. Sahip çıkmadım ona belki de organ mafyalarına yem oldu Ömer nasıl oldu anlamadım dar bir sokaktayken birden kayboldu gözlerimin önünde o kadar çok kaybım var ki şu hayatta yine de yaşamaya devam etmek zorunda olduğuma inanarak büyüdüm .Keşke hiç devam etmeseydim bu yolculuğa diye içimden defalarca haykırdığımı sadece sen biliyorsun.
Bu sırrı senden başka kimseye demedim...
Kitabı arkadaşımın rafından ödünç alıp çerez kitap niyetine okurum dedim ama..Sevgili Uğur Tuna yazım türündeki yalınlıkla abartıdan uzak bir şekilde,yer yer betimlemeler yer vererek süslediği kahraman bir askerin,neredeyse doğumundan öncesinden başlayıp hayatını anlattığı bu sırada okuyucuyu sıkmadan bir “Zeytin Dalı”operesyonunda görev alırken neler yaşadığını bazen duygusal bazen eğlenceli bir şekilde aktarmış eserinde.Kitabı okurken tüyler hep diken diken bir çırpıda okunacak elden düşmesi kolay olmayan,hikayesiyle sizi etkisi altına alan kitaplardan sevgili yazarımızın aklına,kalbine, kalemine sağlık.
Varsayalımismail adlı kullanıcının şu alıntısını gördüm;
