‘’Oradan otobüs geçmiyor,’’
‘’Biliyorum, O yüzden bekliyorum zaten..’’
Bunu duymak istemediğini biliyorum ama bazen ölümcül darbeyi ne zaman indireceğini bilmen gerekir, Mira.
–BRENNAN'IN DEFTERİ, SAYFA 70
Sayfa 397 - Olimpos YayınlarıKitabı okuyor
İşimize geldiği gibi, istediğimiz gibi hatırlarız. Gerçeği eğip bükeriz, istediğimiz şekli veririz. En az acıtacak, hatırladıkça yüreğimizi ferahlatacak kıvama getiririz. Kendimden biliyorum, hafıza çoğu kez yalancıdır.
Çünkü biliyorum: sabrın mesafesine sızıyor susku;
Beklenen fırtına, beklenen bora ve ne gelmezse akla
Deniyor bir taşın sabrını, çocuğun uslu sevincini de.
Sinsi tarihh, aklıevvel felsefe, şımarık geometri
Canına okuyor şiirin, yalnızca aşk onarıyor onu
Onarıyor ve coğrafyanın her yanı yara bere içinde Yazının ruhu mu olurmuş diyor mahkeme katibi
Bu yüzden eskiyor hayat, merhamet yetim kalıyor
Bir tek susku kalıyor, diller de ölüyor birer birer
Ölen her dil yalnızlığı oluyor bu dünyanın
"Bir tek şimdiki an var. Dünyadaki bütün nesneler nasıl benzer ve sürekli birbiriyle yer değiştiren atomlar içeriyorsa bütün zaman parçacıkları da birbirlerine ait unsurlar içeriyor.
Evet.
Çok net. Beklenmedik şekilde gelen o anlarda şimdi, sonsuza dek sürüyor ve yaşanacak daha çok an olduğunu biliyorum. Anlıyorum. İnsanın özgür olabileceğini anlıyorum. Zamanı durdurmanın ancak hükmünden kurtulmakla mümkün olabileceğini anlıyorum. Artık ne geçmişimde boğuluyor ne de geleceğimden korkuyorum. Nasıl korkabilirim?
Gelecek sensin."
Bilmem anlatabiliyor muyum?
Dönüşünün bu jeopolitik mutsuzluğuma bir faydası olmayacağını biliyorum. Menfi duygularımı müspete çevirmek için çok daha büyük mucizeler gerektiğinin de farkındayım, bundan bahsetmiyorum. Ama iki kişi üzülmek, tek basina üzülmekten iyidir diye düşünüyorum.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Avrupa ve suç ve kabahat.
Orada her yerde iki türlü çözüm yolu vardır. İlk çözüm: Yasayla konmuş, yazılmış ve özlü duruma getirilmiş, binlerce yıldır böyle olagelmiş, iyilik ve kötülük kavramı saptanmış, derinliğine araştırılmış, boyutu ve dereceleri insan ruhu üzerinde aralıksız çabayla ve toplum yaşamında insanoğlunun birleştirici gücünün ölçüsü üzerinde yürütülen büyük
Sayfa 895 - 896 Yapı Kredi Yayınları
Unutmak ve delilik, diyor içimdeki ses, aklın sınır köyleri... Ancak ben delirsem de seni unutamam Yurdanur, bu kadarını biliyorum.
Sayfa 323Kitabı okuyor
Fenerbahçeli olmak. Biliyorum yalnız değilim.
“Ona kızgınlığım artsa da, sevgim hiç azalmıyordu.”
Sayfa 272Kitabı okuyor
"Ey hiçbir zaman unutmadığım; sen de beni unutmazsın değil mi? Sen bana benden daha yakın iken ya neden hep ben senden uzağa düşüyorum? Sen benim yanımdasın, biliyorum da neden ben senden hep ayrı kalıyorum? Ey kaderleri elinde bulunduran, ben kendim için yol bilmiyorum, bana yol öğret."
Ben hasta bir adamım... Huysuzum.
Hiçbir cazibesi olmayan biriyim.
Karaciğerimin hasta olduğunu düşünüyorum.
Ancak hastalığımla ilgili ne doğru dürüst bir şey biliyorum ne de galiba tam olarak
neremi hasta olduğunu.
Ben insanı tüm gösteren aynalardanım Altı yönlü genişliğine derinliğine Yüzünden ellerinden biliyorum
Yüreğinde tüm sevda
Yüreğin bana karşı.
...
Senin sular gibi umudun var
Deniz hayvanları gibi kör karanlıkta
Bir küçük yalan ardından günlerce
Bölüne bölüne çoğalır
Sayfa 13 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
