Bazen onu soruyorlar bana, unuttum diyorum, çabuk inanıyorlar. Çünkü söylerken artık dolmuyor gözlerim..
Biraz ısrar etseler hıçkırarak anlatabilirim ne kadar çok özlediğimi, özlemenin beni tükettiğini,Her sabah uyanmamayı dilediğimi.
Ama hiç kimse görmüyor içimdeki tufanı.