Destâr
"Tek ben öleyim, ben öleyim bin kere, bu çocuklar böyle ölmesin diye...
Bilmezlikten geliyoruz saklandıkları yeri
Arkam önüm sağım solum deme çocuğum, eyvah, ölüm duyacak!
Yollarda çürüyecek bak, canerikleri..."
Sayfa 404 - Beyan Yayınları - 1. Baskı/Haziran 2010Kitabı okudu
Bir zamanlar mutlu bir bilmezlikle, heves ve özlem dolu göğsümü doldurup doyuracak, kalbim için bol bol besin ve zevk bulmayı umarak o meçhul dünyaya açılma tutkusu duyuyordum. Şimdi o geniş dünyadan geri geliyorum. Oh, dostum, nice kırık umutla, nice paramparça tasarımla!
Hayatlarımız sağlam bir temele dayanıyormuş gibi yapıyoruz ve bizi asla terk etmeyen huzursuzluğun, kaygının, karmaşanın üzerimizdeki gölgesini bilmezlikten geliyoruz.
...
En az onlar kadar biz de çaresiziz. Yanıtı bilmiyoruz çünkü soru sormayı bile unuttuk. Hayatlarımız sağlam bir temele dayanıyormuş gibi yapıyoruz ve bizi asla terk etmeyen huzursuzluğun, kaygının, karmaşanın üzerimizdeki gölgesini bilmezlikten geliyoruz