"'Sizce hayatın bir anlamı var mı?'
'Efendim?' 'Bence yok.'
'...' 'Bu yüzden herkes kendi anlamını bulmalı. Ayrıca bir kişinin hayatı, bulduğu anlama göre değişir.'
'Evet.' 'Ama bulamıyorum.'
'Neyi?'
'Anlamı. Nerede aramalıyım ki? Hayatımın anlamı sevgide mi? Gerçek dostlukta veya bir kitapta mı? Bu kitabevinde mi? Bilmiyorum, çok zor.'
'...' 'Sürekli hayatının anlamını arıyorum ama bu Kolayca bulunabilecek bir şey mi? Bulamazsam... Hayatımın bir anlamı yok demektir, değil mi?'
'Bilemiyorum.'"
Bu uyuşukluk neden, niçin her şeye bu kadar ilgisizler? Tanrı bilir! Gündelik hayatımızın karmaşası içinde zorlukları anlamak onlara ağır mı geliyor? Yoksa günümüz yaşamı tinsel özlemlerine, arzularına, sorunlarına az mı yanıt veriyor? Nihayet çevrelerinde olanları anlayamamaktan ileri gelen bir çözülme süreci midir yaşadıkları, düşüncelerini toparlayamamışlar, düş kırıklığına mı uğramışlardır yoksa? Bilmiyorum, bilemiyorum ...
Sayfa 875 - Yapı Kredi Yayınları
Dostumla günlük "söhbətlərim" ;
"Sizce hayatın bir anlamı var mı?"
"Efendim?"
"Bence yok."
"..."
"Bu yüzden herkes kendi anlamını bulmalı. Ayrıca bir kişinin hayatı, bulduğu anlama göre değişir."
...
"Evet."
"Ama bulamıyorum."
"Neyi?"
"Anlamı. Nerede aramalıyım ki? Hayatımın anlamı sevgide mi? Gerçek bir dostlukta veya bir kitapta mı? Bu kitabevinde mi? Bilmiyorum, çok zor."
Minjun hiçbir şey söylemeden baksa da Youngju bunu dikkate almayıp konuşmaya devam etmişti : “Sürekli hayatımın anlamını arıyorum ama bu kolayca bulunabilecek bir şey mi? Bulamazsam... Hayatımın bir anlamı yok demektir, değil mi?"
"Bilemiyorum."
Athica BookKitabı okuyor
Mektubun başında da belirttiğim gibi, nereye varacağını bilmediğim bölüme geldik: Sona. Çünkü senden ne istediğimi bilmiyorum. Ama sanki sen ve ben... Ne diyeceğimi bilemiyorum...
Bu ayrılıklar insanın kafasını çok karıştırıyor
Merhaba Osman, nasılsın? Geçenlerde bir arkadaşım görmüş seni, bakkaldan sigara alıyormuşsun. Söylediğine göre sefil bir haldeymişsin. O kadarcık sürede sefaletini nasıl sezdi bilemiyorum tabii de doğrusunu istersen hoşuma gitti. Yani elbette iyi ve mutlu olmanı istiyorum ama aynı zamanda sürünmeni ve bensiz perişan olmanı da istiyorum. Bu ayrılıklar insanın kafasını çok karıştırıyor Osman, hiç bilmiyorum.
《İnsan burada böyle yalnız oturunca ya kitap okuyor ya düşünüyor. Bazen çok derin düşüncelere dalıyor. Kimse ona bunun böyle ya da şöyle olduğunu söylemiyor. Bazen gördüğü şeyin doğru olup olmadığını bile bilmiyor. Yanında, gördüğü şeyi onun da görüp görmediğini soracak bir başka kişi yok ki. Bilemez. Elinde bir kıstas yok ki. Burada bir şeyler gördüm. Sarhoş değildim. Rüya mı görüyordum bilmiyorum. Yanımda biri olsaydı uyuduğumu söylerdi bana. O zaman her şey düzelirdi. Ama bilemiyorum.》
Sayfa 84Kitabı okudu
Biraz şaşırdım onun için. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Tanımadığım, başka bir dünyadan biri gibisiniz. Sizinle nasıl konuşulur bilemiyorum.” Sonra utanarak ekledi: “Özür dilerim, adınızı da bilmiyorum.” “Günseli... Günseli Ediz.”
Sayfa 2 - İletişim Sinan Yayınları Üçüncü Bölüm
Kendimi ona sımsıkı sarmak istiyorum ama hala ellerim ayak-lanm bağlı. Damien diye fısıldıyorum. Çöz
beni.
Olduğu yerde dönüyor gülümsüyor. Sıcacık ve mahmur. Hangi arada başardı bilmiyorum ama prezervatif
takmayı unutmamış. Çıkanyor ve yatağın kenanndaki çöp kutusuna atıyor. Sonra daha fazla oyalanmadan
beni bağlarımdan kurtanyor. Beni bağlarken gördüğüm manzaradan o kadar hoşlanmamıştı ama çözerken
manzara başımı döndürüyor. Herif yıllardır profesyonel anlamda tenis oynamıyordu belki ama sporcu
kaslarım kaybetmemişti; uzun ince ve öldüresiye seksi kaslar.
Hntçözer çöznu' buvun -ndim’ doğru çekinen kaşık pozisyonu .ılıyoruz. sırtım apışık kudretli penisi tun
kıçımın arasında Parmakları lvvn [erimi okşuyor dudakları omuzlarımı yalıyor. Seni ballıyken ho saltmak
hoşuma yitti bunu daha sık yapmalıyız.’ diyor.
' Daha sık mı?
Kinbakuyu duydun mu?
Hayır.
Elini bacağımın arasına daldırıyor ve oradan vulvama kayıyor. Ağır ağır tüylerimi okşuyor. Halat ama bu
halatlar sadece bağlamak için değil bir o kadar da zevk amaçlıdır. Parmakları yeniden baldırlanmda
dolaşıyor. Bir an yine ürperiyorum ve onu hala bu kadar arzulamama şaşıyorum. Parmağını orama üzerine
getirip okşuyor ve fısıltıyla İşin sim halatlann bağlandığı yerde diyor
Oh derken nefesim kesik kesik.
İster misin?
Ben... bilemiyorum dedikten sonra yutkunuyorum. Buhoşuma gitti ama diyorum dürüstçe.
Sayfa 111
muhteşem kitaplar okurum ama yine de hangi yöne gideceğime bir türlü karar verememişimdir, canımın ne istediğini bilmiyorum, nasıl desem, yaşamayı sürdürsem mi yoksa kafama bir kurşun mu sıksam bilemiyorum işte.
İnsanları bilmiyorum.
Güvenli olduklarını düşündüğüm an sırtımdan vuruyorlar. Artık hiç kimseye inanmayacağımı düşündüğümde, bir sıcak yürek gelip buluyor beni. Çoğu zaman, kim oldukları belli değil... Çoğu zaman sandığımdan daha fazla yaşıyorlar bende.
Her zaman içlerindeyim; ama insanları bilemiyorum.
Sayfa 92 - VadiKitabı okudu
Kendimi bilmiyorum.
Bazen dünyayı içime sığdıracak kadar genişliyor yüreğim, bazen kendi çırpıntılarına bile dar geliyor. Bazen küçük bir gülücük bile yetiyor içimi ısıtmaya, bazen dağlara yükselen kahkahalar bile yetmiyor yüzümü güldürmeye. Bazen inanılmaz derecede uçarı, bazen iflah olmaz biçimde kanadı kırık oluyorum.
Hep aynı bedenin içinde yaşıyor; ama kendimi bilemiyorum.
Sayfa 91 - VadiKitabı okudu