Elif
@bilmiyorumkiiim
Bir de ben kendi hayatımı zorlaştırmayacağım.
Lisans
Evsiz
61 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ortak konumuz
Kitap hepimizi ilgilendiren bir konuda yazılmış. Bu konunun farkında olanlar da var olmayanlar da. Yazar buna "boşluk"adını vermiş. Sizler nasıl ifade edersiniz bilmiyorum. Bu kitabı okumadan önce ben de kendime hep şöyle derdim: İçimde bir boşluk var. Yani benim bu konuyu ifade edişim böyle. Kitaptaki ifadeye çok benzer. Karakterimiz Eylül ve onun kalbindeki boşluğu... O bu boşlukla neler yapacak bunu okuyoruz. Sadece Eylül'ün de değil çevresindeki kişilerin de kalbindeki boşlukları.. Eylül'ün tanıdığı biri olmak isterdim,belki benim boşluğuma da bir şeyler söylerdi.
Kitapta ayrıca Eylül ve Yavuz'un sohbetlerini çok beğendim. Parkta karşılaştığı Handan'la olan konuşmaları da aynı şekilde. Kitap karakterlerine imrendim. Bu gibi konularda sohbet edebilecek insanlara denk gelmek maalesef...
Kitabı sevdim. Bu konuda bir kitap yazdığı için 
Duygu Göker Şentürk'e teşekkür ederim.
Ve siz 
bidünyakitapgrubu'na
Okur Takip Önerileri
Bugünlerde insanlar hep şikâyeti seçiyor değil mi? Bayılıyorlar kendilerini mağdur göstermeye. Adeta bir mağduriyet yarışması bu! Mesela birisine diyorsun ki, başım ağrıyor. Hemen cevap veriyor ya sorma benim de gözüm ağrıyor ama nasıl kötü nasıl!
Ödün kopuyor birisi gerçek seni görür diye, değil mi?
İzin ver ruhunu göreyim.
Yoluna bakmayı kazanmak..
"Bugün bir arkadaşım eski sevgilisinin onu unutup unutmadığını çok merak ettiğini, unutmadıysa tekrar denemek istediğini söyledi. Yoluna bakmasını söyledim. Ama bunu derken bile onun kafasında bu soruyla yoluna bakamayacağını biliyordum. O yüzden sor dedim. Sor korkma. Sordu"... "Hayat her zaman romantik filmlerdeki gibi olmuyor. Seni çoktan unuttum, başka bir şansımız yok, bir daha bana yazma." dedi kız. Şimdi ne oldu? Korktuğu cevabı aldı çocuk değil mi? Kaybetti mi? Hayır. Yine kazandı. Kazanma çeşitlerinden birini kazandı. Yoluna bakmayı kazandı.
Kimse kimseyi ne her zaman sevebilir ne de her zaman yanında olabilir diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
"Tanıştığınız herkes, hakkında hiçbir şey bilmediğiniz bir savaş veriyor. Nazik olun, daima."
İnsan kendine ne iyi geliyorsa onu yapmalıydı. Bazen saatlerce koşmalı, bazen saatlerce ağlamalı, bazen saatlerce uyumalıydı.
Yalnızlığımızı benzetmiş olabilir miydim?
"Yoruldum, başım ağrıyor, uyumadım. Mutsuzluğunu gizlemeye çalışan herkesin kurduğu cümlelerden sıralı tam liste,"
İnsan derdini bile anlatamadığı birini nasıl sever?