Aralarından ikisi, Define Adası ve Monte Cristo Kontu, o zorlu yıllarda mutluluk ilacım oldu. Satır satır okur, bir sonraki satırda ne olduğunu öğrenmek için can atarken, bir yandan da büyüyü bozmamak için öğrenmek istemezdim.Tıpkı binbir gece masalları gibi bu iki kitap da bana, yalnızca bizi onları tekrar tekrar okumaya zorlayan kitapları okumamız gerektiğini öğretti.