Kaderde ne ise odur etme merak, Uyma kendi nefsine, Hakkın emrine bırak, Altından ağacın olsa, zümrütten yaprak, Akibet gözünü doyurur bir avuç toprak.... - Hz. Mevlana
Bir avuç kurumuş Gül’dür umutlarım. Canlılık belirtisi olmayan, yalnız elle tutulur gözle görülür. Hala renkli. Dökülüyor zamanla yaprakları birer birer. Tükenmek üzere. Bir toprak aramaktayım; bittiğimde kavuşmak için. En son bir toprağa düşmeliyim. Oraya aitim çünkü, ondan geldim. Biliyorum oradan tekrar geleceğim. Toprağımı aramaktayım…
Sivas(Gün Tutuşur)
Yumrukluyorum duvarları,yumrukluyorum kara gecenin bedenini
Ellerim kan içinde,nehirler taşmış yanaklarımda
37 can, 37 gül çatlamış susuzluktan sivasın içinde
Nasıl uyku tutar gözlerimi
Döne döne samaha duranlar tutuştu önce
Sonra türküler sonra da şiir çığlıksız düştü türkülerin
yanı başına
Sivas Sivas yiğitlik midir
İsimsiz Bir Anneden...
Bir kadın olarak en nefret ettiğim cümle
“Vatan sağ olsun”
Neden sağ olsunmuş?
Ben dokuz ay karnımda taşıyayım, el bebek gül bebek büyüteyim...
Kokusuna, canına doyamayayım, gece gündüz başında bekleyeyim...
Saçının bir teline bile kıyamayayım...
Sonra tepedeki bir takım yol, insanlık bilmezlerin gaddarca yürüttükleri