Ne diye böbürlenip büyükleniyorsun! Doğumun bir damla su ölümün bir avuç toprak değil mi?
|Şem-i Tebrîzî
Yakamoz Papatya [1-19]
Sen ister boynuna ip tak birer gevherli kordon tak
Bu dünyada nasîbin en nihâyet bir avuç toprak
Bekâsı yok bu dehrin dîde-i in’am ile bir bak
Nice ma’mûre-i âlem harâbe zare dönmüştür
Şair Eşref
Günaydın. Ne çok korkuyoruz yıkılmaktan, zor zamanlar geçirmekten, zayıf görünmekten. Etrafımızda da herkes koro hâlinde tekrar ediyor: Metin ol, kendine gel, sen neler gördün vesaire. Ne tuhaf. Peter Stamm, "Bir bina ancak harabe hâline geldiğinde tamamlanırmış. Belki aynı şey insanlar için de geçerliydi," der. Belki de haklıdır sevgili