Kur'ân-ı Kerim'de usûl bilgisine en çok ihtiyaç duyulan meselelerin başında âyet-i kerimelerin anlamının belirlenmesi hususu gelmektedir. Çünkü bir âyet-i kerimenin cüzlerini oluşturan her kelimenin lugatta, Arap dilinde belki onlarca mânâsı bulunabilmektedir. Kur'ân'da yer alan bu kelimelere istediğimiz yerde istediğimiz mânâyı seçme ve 'mânâlardan mânâ beğen' ameliyesine âlet etmemiz mâkul ve makbul addedilebilir mi? Buna hiçbir Müslümanın rızası olmayacağı ve bunu tasvip etmeyeceği açıktır.
Evrim özelinde düşündüğümüzde insanın yaratılışını konu edinen âyet-i kerimelerdeki zahiri mânâlarını bir kenara koyup farklı kabullere gitmememizi gerektiren tek sebep biyoloji çalışmalarından çıkan neticenin evrime hamledilmesi, onun doğrulu şeklinde yorumlanmasıdır. Halbuki daha evvel paylaştığımız üzere bu noktada önemli teknik boşluklar
Semanın yüzünde, hikmet içinde bir hareketi görmeyi âyet emrediyor.
Ömer radiyallahu anh İbn Abbas radiyallahu anh’a bir mektup göndererek dedi ki:
"Kitabı, rasûlü ve kıblesi bir olan bu ümmet nasıl olur da ihtilafa düşer?" İbn Abbas cevaben dedi ki:
"Ya emire'l mü’minin! Bize Kur'an nazil oldu, biz de onun ne için indiğini bilerek okuduk, belledik. Bizlerden öyle kavimler, topluluklar gelecek ki Kur'an'ın ne için indiğini bilmeden onu okuyacaklar. Her grubun bu ayet ten ayrı ayrı görüşleri olacaktır. Farklı farklı olduğunda ihtilafa düşeceklerdir. İhtilafa düşünce birbirleriyle savaşacaklardır."
Çocukların ihmali:
Bu afetlerden biri de, kişinin çocuklarını ihmal etmesi, yine akrabalarından, kölelerinden ve hayvanlarından nafakası üzerine vacip olanları zayi etmek de buna dâhildir. Çünkü o kimse çoban, onlar da onun sürüleri konumundadır. Kıyamet gününde onlardan hesaba çekilecektir. Özellikle de çocuklardan hesaba çekilecektir. Çünkü baba üzerine küçük çocuklarının nafakası, giyimleri, eğitim ve öğretimleri vaciptir. Nitekim ayet-i kerimede şöyle buyruluyor:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا
"Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, ateşten koruyun." [Tahrim, 66/6
Kişi çocuklarına ipek elbise giydirmemeli, erkek çocuklarının el ve ayaklarını kına ile boyamamalıdır. Kişinin, ben razı değilim ama anneleri böyle yapmış demesi, bir şey ifade etmez. Çünkü erkekler kadınlar üzerine hâkimdirler. Münkerden nehyetmek ise farzdır.
Sayfa 457
Ali İmran Suresi 9. Ayet
Rabbenâ inneke câmi’u-nnâsi liyevmin lâ raybe fîh(i)(c) inna(A)llâhe lâ yuḣlifu-lmî’âd(e)
“Rabbimiz! Sen, insanları geleceğinde asla şüphe olmayan bir günde kesinlikle bir araya toplayacaksın! Doğrusu Allah, verdiği sözden caymaz.”
