Bir bekleyiş ki ömür boyu sürecek gibi..
Ve artık bir şey bırakamıyorsun
bekleyişlerden başka kendine
AFŞIN'IN VEDAI
Elimdeki kısa notu okurken yüreğim daralıyordu. Atsız, bana yazmış ve küçük odadaki masanın üzerine bırakmıştı. Kendisi evde yoktu. O anda, Ankara'ya koşan sabah ekspresinin bir kompartımanında olmalıydı. Küçük kâğıdın üzerindeki yazı, her zamanki gibi «Azizim Altan»> diye başlıyordu. Önceden kararlaştırdığımız halde
