SENİNLE BİR BÜTÜN
Nasıl bir bütünüm seninle kimse bilmez
Ellerin tamamlar ellerimin eksiğini
Bir ışık düşer yalnızlığıma gözlerinden
Gökyüzü yıldız yıldız anlatır geldiğini
Ne güzel nehirlerle paylaşmak güzelliğini
Yağmur yağmur serinlemek senden akan sularda
Gecenin bir yerinde apansız seni kaybetmek
Sonra yine sen olmak en güzel uykularda
Sen olmak, dev adımlarla sana yaklaşmak
Vahşi ormanlarda nasıl koşarsa yaralı bir ceylan
Seni aramak, öylesine kan ter içinde sana koşmak
Sana koşmak, seninle dağlar, denizler aşmak
Boşuna değil yokluğunda her gün bir kez öldüğüm
Ya sende başlar, ya da sende biter bütünlüğüm
Ümit Yaşar Oğuzcan
#şiir
BARIŞIN KADINI
Bunu yazmasam olmazdı,
Sen koynumda yatan bir çiçektin.
Hele biraz daha uyu,
Sen böyle daha çok güzelsin.
Hemencecik kokun yanı başımda,
İşte aranan cennet burası.
Kalbimi susturacağım uyanmayasın,
Su yangını II
Beklemiyorum artık yıldızları ve seni
Avuçlarımda yorgun bir ıstırap,bir kalem
Yollarına bozulan saatleri bıraktım
Girsem yer kabuğuna,kahrın kuytularına
Bağbozumu yüzüne ne kadar da ıraktım
Karıştım gözlerinden sızan Nil sularına
Sensiz olduğum günün akşamında,bakarsın
Yanı başında duran bir elçidir varlığım
Nasıl tutuşturursa kum saatini
Sayfa 48
Şu yüce dağları duman kaplamış
93 Harbi… Allahuekber Dağları… Bir bölgenin savunması, yedek subay Erzincanlı yedek subaya verilir. Teğmen de emrindeki askerler gibi çok genç… Daha kuzu… Daha kınalı keklik o da askerleri gibi… Bala ceylan hepsi…
Kuşun havada donduğu bir kış… Zemheri… Öyle soğuk… Uyku gözlerinden akar da bala keklikler, yine de uyumaz. Sabaha yakın bir vakitte
Benim sokaklarım dedin. Benim ağaçlarım. Benim "içimdeki bir şey" dedin. Kuytular, köşeler, oyuklar düzleşti. Mazgallar, oluklar, delikler kapandı. Hışırtılar kesildi. Arz dikenlerini topladı. İçinde bir şey olanlar, içinde bir şey olanları gözlerinden tanıdı.
Sayfa 49Kitabı okudu
Bir ceylan yüreğinden
saklama gözlerini
acıların büyüyen zindanlarında
ülfeti gözlerinden özümleyen kalbimin
mavi bir yıldız gibi
dünyana usulca sokulduğunu göreceksin
ufuklara dokunan güneşli saçlarınla
saklama gözlerini
rengini gözlerinden alıyor kalbim
ümitlerini
kuşlar delirince kırılır denizin kanatları
aynaların damarı çatlar
bengisu fışkırır yeryüzüne
rüzgâra verir toprak sevda tohumlarını
Sayfa 96
