" Bu insanların, az önce toprağa armağan edilmiş olan altın ve pırlantalı kol saatimin gösterdiği saatlerle hiçbir işi olmadığını öğrenmem için daha zaman vardı...
Çok sonra anlayacaktım ki, maddi nesnelerden ve bazı önyargılardan kurtulmak < varolmaya > doğru yapacağım o yürüyüşün gerekli ve vazgeçilmez bir adımıydı... "
Sayfa 22 - Dharma Yayınları 7.Baskı Ağustos 2000 İstanbul
" Yalnızca son ağaç kesildikten, son ırmak zehirlendikten, son balık yakalandıktan sonra... Ancak ondan sonra paranın yenemeyeceğini anlayacaksınız... "
Sayfa 5 - Dharma Yayınları 7.Baskı Ağustos 2000 İstanbul
Yerliler, mutantların kendilerine özgü özelliklere sahip olduklarını düşünürler. Bunlardan birincisi, mutantların uzun süre açık havada yaşayamamasıdır. Pek çok mutant, yağmurun altında çıplak durmanın nasıl bir duygu olduğunu tatmadan bu dünyadan göçer giderler. Onlar, zamanlarını yapay biçimde ısıtılmış veya soğutulmuş yapılarda geçirirler ve dışarıya çıktıklarında normal bir sıcaklıkta bile başlarına
güneş geçer.
İkinci özellikleri mutantların artık Gerçek İnsanlar'ın sahip olduğu iyi sindirim sistemine sahip olmamalarıdır. Onlar yiyecekleri toz haline getirir, eritir, kimyasal işlemler uygular ve saklarlar. Doğal besinlerden daha fazla doğal olmayan besinler tüketirler. Hatta bu konuda o kadar ileri gitmişlerdir ki, temel gıdalara ve havadaki polenlere karşı alerjiler geliştirmişlerdir. Kimi zaman mutantların bebekleri, annelerinin sütlerini bile sindiremezler.
Sayfa 166
Bir kişinin kendinde değişiklik yapabilmesinin tek yolu bunun kararını kendi başına vermesidir..
Seninle yeniden karşılaşacağız
ve bu kez insan bedenleri yükümüzden kurtulmuş olacağız.
Bahar toprakları gibi derinden derine
Kabarıp durdu bunca yıl içimde
Bir kadını gün ışığında sevmek tutkusu
Tutup ince bileklerinden, başını
Gezdirmek omzumda, göğsümde
Yollar çarşılar içli sözler boyunca
Olmadı bir türlü olmuyor
Bilmem ki nelerin yürek bağı dilimde
Utandım sıkıldım beceremedim…
Ne içtiğim rakı ne şu yayvan şarkı
Ne de etin açlığı bu
Bir çift güzel söz söyle yeter
Bir çift güzel söz
Gülüşünle süslü, halimle uyumlu…
Sayfa 175
Çocukluğum o kadar uzakta kalmıştı ki ! Gökyüzünün hiç değişmemiş olması ne garipti. Uzun yıllardan bu yana karanlıkta gökyüzünü seyretmemistim.
Kendimi bağışlamayı, yargılamamayı ama geçmişten ders almayı öğrenmem gerekiyordu. Bana kabul etmeyi, içten olmayı ve başkalarının da aynını yapabilmesi için kendimi sevmeyi öğrettiler.
Sayfa 83Kitabı okuyor