“Madamın her zaman tek bildiği, ne hissettiğiydi.”
“İlk kez kendisiyle başbaşaydı.”
“Madamın her zaman tek bildiği, ne hissettiğiydi.”
İçini tarifsiz bir dermansızlık kaplamıştı; ne intikam ateşi ne de öfke vardı artık, tek hissettiği dermansızlık, tarifsiz dermansızlıktı.
Sayfa 26Kitabı okuyor
"Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi; kahranmanlarını kendi seçer, ne kadar usandırıcı bir çabaya girerlerse girsinler hakkı olmayanları acımasızca geri çevirirdi; talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen kişi, arabaya bir daha yetişemezdi."
Sayfa 48Kitabı okuyor
"... hiçbir şey hissetmedi, içindeki bütün duygular ölmüştü."
Sayfa 42Kitabı okuyor
"Evde bir ölü var, farkında değil misiniz?"
Sayfa 36Kitabı okuyor
Uçuruma dans ederek düşmek istiyordu.
“İşte tekrar sevildiğini düşündüğü eski bir kandırmaca yaşanıyordu, ama gerçek olan… Hepsi aynıydı.”
"Öldü sanılıp gömülmüş, ancak toprağın altında tabutunun içinde uyanıp bağırıp çağıran, kıyameti koparan ve duvarları yumruklayan biri gibi hissediyordu kendini kadın: Ancak onu yukarıda duyan yoktu, insanlar toprağın üzerinde hafif adımlarla yürüyor, onun sesiyse yalnızlığın içinde boğulup gidiyordu."
Sayfa 21Kitabı okuyor
"...yüreğini gitgide daha tehditkâr ve ölümcül bir baskıyla sıkıştıran yalnızlığı bir şeyle kandırmak istiyordu."
Sayfa 14Kitabı okuyor
"Kalabalıklar içinde onlarca yıl yüzmüş ve bu kalabalıkların onu taşıyıp beslediğini asla anlamamıştı, ama şimdi bir balık gibi yalnızlık sahiline vurmuştu, çaresizlik ve şahlanmış acılar içinde çırpınıyordu."
Sayfa 14Kitabı okuyor
"...çaresizliğini kimseye göstermek istemiyordu..."
Sayfa 12Kitabı okuyor
"...içinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü."
Sayfa 9Kitabı okuyor
"Oda boştu, havası kalmamış gibiydi, kendini bu yalnızlığın içinde anlamsız hissediyordu kadın; kimsenin onu arayıp sormadığı bu yerde boş, yararsız, yıpranmış, bitkindi."
Sayfa 8Kitabı okuyor