Yağmakta gökten damla damla kurşun,
Islatmakta küçük bedenleri kanla, kinle
Romantik değil bu ıslaklık, üşümüyor da insan
Hazin bir nefes darlığıyla son bulmakta hayat
Diridir o, ölmez, ölemez, haber var gökten
Hak buyurdu, onlar icabet etti davete
Kaldık yayan, topallamakta ayaklarımız
İçimiz içimize sığmıyor, oysa yapıştık dünyeviye
Oysa kanatlanmak, uçmak, kurşun değil
Buseler kondurmak için çiselemeliydik gökten.
Düşmeliydik, şen şakrak sabilerin yanaklarına
Kollarıyla silselerdi ıslaklığı, sinseydik tenlerine
Toprağa düşseydik damla damla, birikse benlerimiz
Minnacık ayaklarıyla zıplasaydı çocuklar, ıslak ıslak
Kefene değil, sıcak yuvalarında anne kucağında
Battaniyelerine sarılsalardı huzurlu evlerinde.
Böyle olmamalıydı, oldu ama bitmedi
Kısır döngü nereye kadar, yetmez mi herkese dünya?
Acıları mı reva gördük birbirimize?
Acı da acır mı acıyan yüreğimize, kupkuru kalbimize?
Döndük yüzümüzü, tıkadık kulağımızı, çektik elimizi,
Kurtulamadık vicdansız vicdanımızdan ve asık ruhumuzdan