Ağrı beni bölüyordu, ağrı tavana tırmanmış yerdeki beni seyrediyordu, ben yok oldum.
Sayfa 74Kitabı okuyacak
''...gidecek hiçbir yerim yokmuş ki... Bunu bildim. Kimseye gerekmediğimi. Bana, dilediğim hiçbir köşede yer olmadığını. Bunu bildim.''
Sayfa 252
Yok, ağlamıyorum. Ben pek ağlayamıyorum.
Sayfa 251
''...onu şurama, göğsüme bastırsam?.. İçimde ansızın böyle, başı iyi ezilememiş bir özlemin uyanması. Adım adım uzağımda tuttuğum şeye, salt duygularımla yaşamaya büyük bir özlem. Kendimi, aklımın dizginlemediği bir akışa bırakıvermeye...''
Sayfa 247
İki gözü iki çeşme: Anne olunca anlarsın beni!..
Annemi anlamak üzere ana olmaya hazırlanıyorum.
Sayfa 240