Ne zaman kendim için, sadece kendim için yaşadım?... Benimkisi hayat mıydı ki.
Sayfa 35 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
"Ve böylece, düşünceler zihnini kemirirken sabaha kadar işkencenin karanlık tabutunda hareketsizce yattı."
Kader daima, doşarıdan ruha temas etmeden çok önce zihinde ve bedende hüküm sürmeye başlar.
Sayfa 9 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Haklısınız, haklısınız. Yüzüme tükürülmek gerek... Onlara bir de elimi uzattım. Her üçüne de. Onlardan birinin alçak herif olduğunu bilmeme rağmen onunla aynı masada sakince oturuyorum. Onu yere sermeden, hayır onu yere sermeden bana gülümsediğinde nazikçe elimi ona uzatıyorum... Her ikisi de, Erna ve Annesi, Fransızcadan tek bir kelime bilmediğimi bilmelerine rağmen bana laf olsun diye tek bir soru bile sormuyorlar. Onlar için havayım, hava! Can sıkıcı bir takıntı. Yük olan bir şey, rahatsızlık veren. Ondan utanılan ve para kazandığı için uzak tutulmayan bir şey. Para, para onunla kızımı ve annesini bozduğum bu para!
Beni her öptüğünde soruyorum. Dün ona kim sahip oldu? Hayır böyle yaşayamam, böyle yaşayamam, yaşlı adamın miyop gözlerinden ak sakalına yaşlar akıyordu. Bahçıvan kendisine bakıp alaycı birkaç İtalyanca şey söyledikten sonra kahkayı patlattı. Bu onu kendine getirmişti.