10. Bölüm
Aşk denen şey bazen yürür, bazen uçar; bazen bazen koşar biriyle birlikte; bir başkasıyla ölümcül yürüyüşe çıkar; üçüncüyü buzdan heykele çevirir; dördüncüyü atar alevlerin içine. Birini yaralar; öldürür ötekine. Aynı anda çakıp sönen bir şimşeğe benzer. Geceleyin saklar şafakta zapt edilecek olan kaleyi.Çünkü dayanacak güç yoktur karşısında.(Cervantes)
Bu bölümü okuduğumda da seni düşündüm ve alakan olmasa bile her kitaptan seni çıkarıyorum satır satır cümle cümle ve düşündüm yine allah zarafeti senin vücudunda dile gelsin diye yaratmış, ellerinin nezaketini de gözlerinin ateşini dengelesin diye.. (ErRayn)
Unutmak için kitaplara sığınmak...
"Çaresizlikten ne yapacağını bilemeyen ürkek bir fare gibi, azıcık huzur bulayım diye gidip onların (kitapların) arasına sığındım bir bakıma. Sığınınca da, tabii, dünyayı ve insanları unutabilmek için aylarca bir kitaptan ötekine soluk soluğa koşturdum durdum."
Sayfa 158
Hangi kitabın içindesin ki okumakla yoluma çıkmıyorsun. Yoksa hiç durmadan bir kitaptan ötekine mi geçiyorsun? Saklı olduğun kitaplarda birlikte büyüyemez miyiz? Yok mudur iki kelime edebileceğimiz bir boşluk? Elbet bir satır arası vardır sıkışıp yaşayacak kadar. Şairler her kitaplarında bizim gibi sevenlere boş sayfalar bırakırlar.
