Bir biliminsanı onyıllar boyunca laboratuvarda sesle yer belirleme ve yarasa beyninin anatomik yapısı üzerine çalışsa bile yarasa olmanın öznel olarak nasıl bir his olduğunu -ya da böyle bir hissin var olup olmadığını- asla bilemez. Bilin üçüncü şahıs bakış açısına sahip olmayı gerektirir, oysa bilinçlilik ancak birinci şahıs bakış açısıyla deneyimlenebilir. Felsefede bundan “öteki zihinler problemi“ adıyla söz edilir. Teoride bu diğer insanlara da uygulanabilir. İnsan olduklarına ikna olmamı sağlayacak şekilde davranan bir zombi topluluğu içindeki tek bilim sahibi kişi olmam ihtimal dahilindedir.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Eğer insan kendisinin üzerinde aşkın bir varlık tanımazsa o varlığın onun üzerindeki tasarrufundan haberdar değilse ve hayatı sadece ölümle biten bir süreç olarak görürse bu büyük teknolojinin güce teslim olur. Çünkü bu nefs-i emmarenin bir zaafıdır. Bu bu zaaf neticesinde insan o güce teslim olur o güçle beraber hayatı domine eder. Ve sonunda makine insana galip gelir nefs-i emmaresine uymayan bir insan aynı aletle kendisine yetecek kadar bir alan açar daha ileriye gitmez.
Sayfa 153Kitabı okudu
Like building the new world order..
Ekip çok büyüktü, gereğinden fazla insan, gereginden az makine vardı ve ustabașı sürekli bu kadar çok insanı verimli olarak kullanmanın yöntemlerini düşünüyordu. Bir bakama geçmiş ile gelecek arasında sıkışmış gibi hissediyordu kendini, geçmişte hissediyordu çünkü kariyerine ilk başladığında vazifelerin dengesi benzer șekilde daha ziyade el emeğine doğru ağır basıyordu. Aynı zamanda gelecektede hissediyordu çünkü șu anda etrafina bakındığında giriştikleri isșin neredeyse hayal bile edilemeyen büyüklüğu karşısında kendisini, dünyayı yeniden inşa ediyorlarmış gibi hissediyordu
Dünyalar arasında bir ruh taşıyan Rahibe Siren. MÖ 480 dolaylarında Xanthus, Türkiye'den Likya mezar kabartması.
Ölüm Kapısı
Ölüm anında, insan ruhu ters bir gebelik yolculuğuna başlar, gebelik aşamalarından geçerek bilinçsiz dişil zihnin en derin ilkel köklerine iner ve bu sayede Büyük Ana'nın Dünya Rahmi ile tekrar birleşir. Oradan,
1596-1650 yılları arasında yaşamış olan ve modern felsefenin babası olarak bilinen Descartes "insan vücudu makine gibidir ve fizik kuralları uygulanarak anlaşılabilir ancak en önemli ve sadece insana özgü olan ruh, bilimsel metotların ulaşımı dışındadır. Ona ancak rasyonel düşünce ile yaklaşılabilir" demişti. Descartes bu düşüncesinde yanılmıştı. Onun yanılgısına belki de en güzel açıklamayı, 1953 yılında James Watson ve Rosalind Franklin ile birlikte DNA'nın yapısını çözen Francis Crick getiriyor. Crick, The Astonishing Hypothesis (Şaşırtan Varsayım) adlı kitabında şöyle diyor: "Şaşırtan hipotez şudur ki siz, sevinç ve kederleriniz, hatıralarınız, hırs veya ihtiraslarınız, kimlik duygunuz ve hür iradeniz aslında olağanüstü sayıdaki sinir hücresinin ve onlarla ilgili moleküllerin hareketinden başka bir şey değil." Moleküler yaşam bilimlerinde çalışarak geçirdiğim yaklaşık yirmi yıllık sürede öğrendiklerimin beni de aynı sonuca götürdüğünü belirtmek isterim.
Sayfa 141Kitabı okudu
Devlet belli bir tipte insan imal etmek ister, bu nedenle de devletin yönetimi altında sadece mamul insanlar yaşar. *
Kendi-olmak isteyen herkes onun hasmıdır ve bir hiçtir.
Devletin amacı, her zaman Tek'i kısıtlamak, dizginlemek, emri altına almak, herhangi bir genelin yönetimi altına vermektir.
Bu durum, Tek'in, her şeyin içinde her şey olmasına kadar devam eder; ve bu, Benim güdükleşmemin, darkafalılığımın, köleliğimin resmidir.
Bir devlet Tek'lerin özgürce edimde bulunmalarını sağlamayı asla amaçlamaz, hep devletin amaçlarına bağımlı olmalarını ister. Devlet müşterek bir eserin ortaya çıkmasını da sağlamaz , tıpkı bir kumaşın, dokuma makinesinin tek tek bütün parçalarının ortak eseri olduğunun söylenemeyeceği gibi.
Aslında bu kumaş makinenin bir bütün, bir ünite olarak ürettiği eserdir, bu bir makine dokumasıdır. Devlet makinesi de bütün işleri aynı şekilde yürütür; nitekim, çarklarını tek tek tinlerin oluşturduğu mekanizma, devletin harekete geçirmesiyle çalışır ve bu çarkların hiçbiri kendi dürtülerine kulak vermez.
Devlet, kendi sansürü , kendi denetimi, kendi polisiyle her türlü özgür faaliyeti engeller ve bu engellemeyi de kendi yükümlülüğü olarak görür, ama aslında bu kendi varlığını koruma yükümlülüğüdür.
Devlet belli bir tipte insan imal etmek ister, bu nedenle de devletin yönetimi altında sadece mamul insanlar yaşar.
Kendi-olmak isteyen herkes onun hasmıdır ve bir hiçtir.
"O bir hiçtir" sözü, "devlet onu kullanmaz, ona bir görev teslim etmez, bir memuriyet, bir zanaat emanet etmez" türünden pek çok anlama gelir.
.
Sayfa 280 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
