iç döküş
Yorgun bir Eylül akşamına devrilmiş seni düşünüyorum uzun uzadıya. Senden sonra huzur yüzü görmemiş ömrümü sorguluyorum bir balkon yalnızlığında. Şehrimize gelmediğin günde takılıyor zihnim bir süre. Sonra toprağına içinde bir yüzük sakladığım mor menekşe hatırlatıyor kendini kim bilir kaçıncı kez. Onu seninle buluştuğumuz tepenin otobüs
Çiçekler, Aşklar, Kadınlar.
Gül, Lale, Nergis, Çiğdem.
Nilüfer, Karanfil, Papatya, Fulya.
Hepsi de güzel çiçekler, mis gibi de kokarlar, sadece çiçekte de değil bizde de yaşarlar, küçük, tatlı, masum, sevimli kızlarımıza onların isimlerini veririz, kızlarımızın bu isimleri hak ettiğini düşünürüz, gerçekten hak ediyorlar mı diye sorgulamayız.
Onlar bizim küçük, sevimli
Soğuk Mevsimin Başlangıcına İnanalım
ve bu benim
yani bir yalnız kadın
ve soğuk bir mevsimin eşiğinde
belirsizliğini anlamanın başlangıcında, tüm yeryüzü varlığının
yalın ve kederli umutsuzluğunu, gökyüzünün
güçsüzlüğünü, bu betona kesmiş ellerin
akıp gitti zaman
gitti zaman ve saat tam dört kez çaldı
dört kez çaldı
aralık ayının yirmisi bugün
ve artık mevsimlerin gizini
yorgun rüzgar esiyor tozuyor bir masum mor menekşe ağlıyor mu ne
Bir benmiyim yolunu gözleyen
Ne güzel şey
Güneşin penceremi aydınlatan ışığında sana rastlamak
Mor menekşe kokusunda sana bir merhaba demek
Bir gölge misali ellerin yatağımın baş ucunda
Gözlerin bir martının kanatlarına tutunup gelmişcesine masum masum bakıyor gözlerime...
Pencereyi aç
Rüzgar kokunu savursun odama
Tut ellerimden kaldır
Ateş Hep Bizleri Yaktı
Öyle acılar vardır ki insanın kendi acılarını Bastırıyor...:((((
Bunlardan biri, Sivas Madımak Katliamıdır...:!
Düşünün ki Daha Evlenmemiş Genç kızlar ve Genç Delikanlılar bunlardan Bir Biyolojik olarak Evinizin biri bireyi yani Kardeşiniz, Anneniz-Babanız veya Evladınız...😞
Bunlardan biri kimseye zarar vermemişler, kimsenin tavuğuna kış
İNANALIM SOĞUK MEVSİMİN BAŞLANGICINA
ve bu benim
yalnız bir kadın
soğuk bir mevsimin eşiğinde,
yeryüzünün kirlenmiş varlığını anlamanın
başlangıcında
ve gökyüzünün yalın ve hüzünlü umutsuzluğu
Kalas
Nasılda ürkütücü nasılda kaba saba
Gönül penceresine konan bir beyaz güvercin
Kanatlanıp uçu verdi
Naif, masum beyaz bir saflıkta
Narin ve kırılgan bir menekşe
Ürkütüp kaçırıverdim
Bana uçmayı hatırlatı verdi
Gel gör ki bir karga misali
Vahşice düşüncesizce davranan
Bir aptaldım
Yazık güvercin ile karga
Nerde görülmüş birlikte olduğu
Belki bende yumuşayıp yontularak
Tahta bir üveik olabilirdim en azından
Kalas kalmayı tercih ettim
Kalas...
Ne güzel şey güneşin penceremi aydınlatan ışığında sana rastlamak.
Mor menekşe kokusunda sana merhaba demek.
Bir gölge misali ellerin yatağımın başucunda.
Gözlerin bir martının kanatlarına tutunup gelmişçesine,
masum masum bakıyor gözlerime.
Pencereyi aç, rüzgâr kokunu savursun odama.
Tut ellerimden kaldır beni!
Bahçemdeki erik ağacının çiçek
2.
Her şey seninle şimdi, masum ve dilsiz
öyle çıkıyoruz yukarılara
ağzın ötelerin şelâlesidir
saçlarına kar değmemiş daha ne ?
ellerinden tutayım bırakma beni.
sesin okunuyor su çırpıntısından
Her şey seninle şimdi, karanlık kışla
gömleğime değen berrak bir türkü
al al götür beni akşamlarına
gideceğim adres yeni değil ki
oralarda selvi, bir kaç menekşe.
Cafer Turaç
Füruğ Ferruhzad
- İnanalım soğuk mevsimin başlangıcına
ve bu benim
yalnız bir kadın
soğuk bir mevsimin eşiğinde,
yeryüzünün kirlenmiş varlığını anlamanın
başlangıcında
ve gökyüzünün yalın ve hüzünlü umutsuzluğu
ve bu beton ellerin güçsüzlüğü
İnanalım soğuk mevsimin başlangıcına..
ve bu benim
yalnız bir kadın
soğuk bir mevsimin eşiğinde,
yeryüzünün kirlenmiş varlığını anlamanın
başlangıcında
ve gökyüzünün yalın ve hüzünlü umutsuzluğu
ve bu beton ellerin güçsüzlüğü