Ekim Ayı Hikaye Etkinliği/ Rüzgar-ı Berceste
Rüzgarı Berceste
Geceydi...Bir sokak...yürüyordu adam...yaşı 30...yolun yarısına 5 kalmıştı.Ama bu umrunda değildi...
Ellinde karanfiler...Mutluluk ruhuna yayılıyordu.Sevdiği kadına ulaşmak için daha çok sıklaştırdı adımlarını...az kaldı...merdivenler..ve kapı...
Tak...tak...
-Kim o?
"Burçinim ben geldim birtanem..."
-Bu ses
Mavi Gözlü Hanımefendi
...
Merhaba hanımefendi
Ben kimsesiz şiirlerin sahibi
Yalnız, bir başına yaşayan
Daha üç yaşındayken
Hayatın acımasız yüzüyle tanışmış
Gurbetin, hasret sokağında
Duvarları, savaşın izleriyle
Yitirilen...
💙💙💙
Ola ki Yürürüm Bir Başka Aşka
Ya da Yürürüm Mavi Olmayan Bir Gülüşe
Unutma ki Tek Ask Olduğum Sensin
Aşık Olduğum Değil
Karanlıkla Süzülüyor İçime Yıkım
Benim evim yollar!
Evini arıyordu kadın
Tenha sokaklardan, izbe caddelerden geçti.
Bacası tüten bir ev gördü, girdi içeri.
Asık suratların gölgeleri dolaşıyordu duvarlarda
Oysa kadın, hasretti mutluluğa.
Burası, dört duvardan başka bir yer değil, dedi kadın.
Düştü yeniden yollara.
Mavi köylerden, ışıklı şehirlerden geçti.
Yemyeşil bir ova gördü, koştu hemen.
Çölde
Olaki yürürüm bir başka aşka
Ya da yürürüm mavi olmayan bir gülüşe
Unutmaki tek aşk olduğum sensin
Aşık olduğum değil
Karanlıkla süzülüyor içime yıkım
Dur diyorum yıkılıyorum
Uçurumları baş ucuma koyuyorum sonra
Şiir
Yorgun düştü
Kalemim, elim
Hasretini anlatmaktan
Kurudu mürekkebim
Seni anlatmaktan
Islandı kağıdım
Gözlerimden dökülen
Yaşlardan