Bu milletin gençlerine, yeni nesle okumuşluk, modernlik adına dinsizlik, imansızlık aşılayan, ebedi hayatlarını mahveden youtuberler var. Var güçleriyle düşüncelerini yaymaya çalışıyor, fitne tohumlara ekmeye gayret ediyorlar.
Bir insan o kadar keskin zekasına ve okumalarına rağmen hakiki sahibini tanımıyorsa, bilmiyorsa; "beni sen
ya son değilse
Ölmek için doğar insan
Bir ömür için binlerce kez ölür
Ne için yaşarsa insan
Onun için defalarca ölür
Bilmediği bir duygu için
Yaşar insan herşeyi
Arzu eder hisseder
Anlar dokunur tadar'da
Gerçek manada ölümü
Ömründe hiç düşünmez
Düşünmek istemez
Hangi aşamalardan geçer
Son dediğin şey ölümmüdür ?
Batı kültürün vatanıdır.
Doğu irfanın! Ne Batı'yı tanıyoruz, ne Doğu'yu! En az tanıdığımız ise kendimiziz...
Bilgiyle zırhlanmamış kalabalıklar için aşırıya kaçmayan bir yabancı düşmanlığı emniyetli bir hisardır ama ömür boyu hisarda oturulmaz.
Araftayız. İrfanımızı maziye bağlayan köprüleri berhava ettik...
Düşünce yok artık.
Kinlerde, sevgilerde bir takım işaretlerin emrinde. Aslında bugün içinde bulunduğumuz boşluk maziyi iyi tanımayışımızdan doğmaktadır. Bu itibarla bizden öncekilerin neler düşündüklerini, neler tavsiye ettiklerini bilmek, yazdıklarını yeni harflere çevirmek, okumak, okutmak, tartışmak zorundayız! Neden bu şekilde düşünüyorlardı, nerelerde hata yapmışlardı?
Çare? Zindanımızı yıkmak, mimarı ve işçisi cehaletimiz olan zindanı. Önce kendimizi tanımalıyız. Nasıl bir tarihin çocuklarıyız? Ne soran var ne bilen.
Birleşmek ve düşünmek zorundayız. Bu zincirleri ne zaman kıracağız? Kendi kendimize vurduğumuz zincirleri...
Cemil Meriç - Kültürden İrfana
Hayata dair bu kadar az şey bildiğimiz halde, biz insanlar neden hayatın tüm gerçeklerini bildiğimizi düşünürüz? Bunun nedeni, bizim korkmamız ve ayrıca tembel olmamızdır.
Bizim ne yaptığımızı ya da nereye gittiğimizi gerçekten bilmediğimizi ve aslında karanlıkta tökezleyerek yürümeye çalışan entelektüel bebekler olduğumuzu düşünmek korkutucudur.
Bu yüzden, bizim aslında bildiğimizden çok daha fazla şey bildiğimiz illüzyonu içinde yaşamak çok daha rahatlatıcıdır.
Biz, tembel olduğumuz için de bir illüzyon içinde yaşarız.
Eğer korkunç cehaletimizin gerçeğini görebilseydik, ya çok aptal olduğumuzu düşünmek zorunda kalırdık ya da en azından, kendimizi bir ömür boyu çaba dolu bir öğrenime sokardık. Çoğu insan aptal olduğunu düşünmekten veya kendisini bir ömür boyu çaba dolu bir öğrenime sokmaktan hoşlanmadığından,
bizim aslında bildiğimizden çok daha fazlasını bildiğimiz illüzyonu içinde yaşamak çok daha rahatlık vericidir.
Bununla ilgili tek sorun, onun bir illüzyon olmasıdır. O gerçek değildir! Az Seçilen Yol'da, zihinsel sağlığı, kendinizi ne pahasına olursa olsun sürekli olarak gerçeğe adama süreci olarak tanımladığımı hatırlıyor olabilirsiniz.
Ben küçükken daha ortaokula bile geçmemişken babaannemin toprak evinde tek göz odada kalırdık 5 kişi.O ev asla geri gelmeyecek dekorlarla dolu anılarımda.İki tane divan,yani sedir denilen bugün koltuğun yerini aldığı mobilya.Aslında hem yatak olurdu divan hem oturmak içindi.Bu divanların üstünde onlara paralel şekilde ve uzunlukta raflar
bir yangınla ortaya çıkan bu günde haklarının gasp edildiği koca bir yangında yaşam mücadelesi veren diğer tüm kadınlarımızın kadınlar gününü kutluyorum. doğduğu andan değil rahime düştüğü ve cinsiyeti farkedildiği ilk saniyeden ayrımcılık çemberinin boğazına geçirilmek için hazır ve nazır bir şekilde bekletildiği bu cinse aidiyetim ve