Cicero'nun eseri felsefe metni olarak kabul edilmeyeceğine dair görüşler olsa da, felsefe metni olarak nitelenmektedir.
Kitapta Stoa felsefesinin temelleri, kuruluşu ve altı paradoks incelenmiştir. Bu paradokslardaki fikirler onur, erdem, denklik, aptal olanla deli olanın aynı kişi olması bilinci, özgürlük-kölelik bağlamı ve zenginlik ele alınmıştır.
Paradoksları incelerken ağırlıklı olarak baş düşmanı olan Publius Clodius Pulcher'e hitaben konuştuğu düşünülmektedir ve her öğretisinde ona seslenip sanki bir dizi cevaplar bütünü olarak kendini anlatma, onu yererek, erdemi bilgeliği zenginliği onun üzerinden akisleştirerek kendini ifade ediyor şeklinde yorum yapılabilir.
Kitap Latince ve Türkçe olarak ilerliyor, dili oldukça anlaşılır ve idrak etmesi de kolay. Yetkin ve var olan-olmakta olan düşünceler üzerinde ilerlediği için özellikle erdem ve kişinin kendine yetebildiği sürece zengin olduğunu, fikirleri kendince olduğu ve kölelik etmediği sürece özgür olabildiği temalarını içerdiği için her daim güncel kalacak bağlamları mevcut.
