Anlatıcı kâğıdı önüne, kalemi eline almış ve betimlemiş. Cümlelerce, paragraflarca, sayfalarca betimlemesini sürdürmüş ve kitabını sonlandırmış. Her bir betimlemenin olduğu cümlelerin içindeki kelimeler de ayrı ayrı konuşmuş. Anlatıcı her gördüğünü, her duyduğunu, her düşündüğünü betimlerken de bir arayışın içinde, kitap zaten bir arayışın kitabı
Mısralarında hüzün tüten ve okuyucusunu ister istemez o duman denizinin içine çekiveren şâirin bu eserini (ve elbet yazarı) yine kendi dili ile üç satırda özetleyecek olursak;
"Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Pollyanna
Ben hep mahzun kaldım.", diyebilir/iz...
Şiirseverler biraz da hüzne müştak ise muhakkak bu eseri okurken gözleri dolacaktır. Belki de hıçkıra hıçkıra ağlayacaktır. Olmadı, herhâlükârda içlerinde bir yerde gönül denen şehire bir parça sızı düşecektir buruk bir tebessüm eşliğinde..
Okuduğum ilk deneme kitabı olduğu için bu kitaptan daha çok zevk alabileceğim bir deneme kitabı olup olmadığını bilmiyorum. Ama bu kitap bana bi hayli zevk verdi. Zamansız ve evrensel bir kitap olduğunu düşünüyorum. 1500'lerde yazılmış olmasına rağmen günümüzden bir şeyler okumuş gibi hissettim. İnsanlığın yerinde saydığını çok güzel bir şekilde okudum. Aynı zamanda o dönemde insanlar arasındaki sınıf farkını da daha iyi gördüm.
Bu kitabı başka deneme kitaplarıyla karşılaştıramam doğal olarak ama içinde çok beğendiğim denemeler oldu. Okuduğum zaman kendimden bir parça bulduğum denemeler diyebilirim. Şöyle bırakıyorum; Akıl ve İnsan, Cinsellik, Çirkinlik Deyince, Düşünce ve Bilgi, Dostluk, Dostluk Bağı, Doktorluk, Dil Deyince, Düşünce Kalıplarımız, Filozofların Tanrılar İçin Söyledikler, Gerçeküstü Yanılsamalar, Görecelilik, Gizlenen Kötülükler, Halk ve Kral, Hüzün Meraklılığı, Herkesin Değeri Kendine Göre, İnsanın Kendisiyle Yetinmesi, İnsan Hali, İnsanlar Arasındaki Adaletsizlik, Ölüm, Öfke, Seven ve Sevilen, Üç Büyük Adam, Vicdan Özgürlüğü, Yanılgılar.
Bende ki baskıda çeviriden ötürü olduğunu düşündüğüm bir hata ise, "kadın" yerine "bayan" denmesi. Aslında bir çevirmenin böyle bir hata yapması kulağa oldukça saçma geliyor.
"... tıpkı araba sallantılarının kibar bayanları gıcıklayabileceği gibi." Dediğim gibi burada "kadın" denmesi gerekiyordu.
Gerçek aşk veya gerçek sevgi nedir? Ya da size göre nedir dersem daha doğru bir cümle olur. Ben her zaman duyguların öznel olduğunu düşünürüm. Sevgi ve nefret gibi duygular kişinin kendisinin ifade edebileceği duygulardır. Bu kitapta da yazar, İlkokuldan beri aşık olduğu kadın ile yaşadıklarını anlatmış .
Okurken herkes aşık olur ya da herkes
Hikayenin hızlı aktığı, insanin sıkılmadan okuyacagı bir kitap. Herkesin Kürk Mantolu Madonna ile tanidigi Sabahattin Ali' yi ben Kuyucaklı Yusuf ile tanidim. 1900 lu yillarin basinda Aydın' ın Kuyucak kasabasinda başlayıp Edremit' te biten akıcı, biraz hüzün , bir parça aşk ve hayatin gercekligini iceren bir hikaye.
Uzun zaman aklımdaydı bu kitabı okumak.İlk önce ismi cezbetmişti beni.Okumaya merak içinde başladım böyle bir kurum olabili mi? Ne işe yapar? Biraz da komik mi ne?Tabi sonra Ahmet Hamdi Tanpınar'ın usta kalemi,anlatışı ve tasvirleri karşıladı beni.İster istemez kahramanların halet-i ruhiyeleri sararken etrafı,olaylarda taraf olmaya başladım.Olaylar bazen hızlı bazen de yavaşlarken değişik şahsiyetler ve ortamların kokusu sindi üzerime.Anlatımı sıkıcı olmayan,akıcı ve ters bakış açısıyla bir taraftan da gülebileceğiniz olaylar.Umutlar,hırslar,yarım gibi sevinmeler ve hüzün...Okuduğunuzda güzel hisler ve duraksamalar! yaşayacağınız bir kitap...Sanki hayatın içinden bir parça gibi...
