-Rubai- Şiiri (Kazım Poyraz)
Saçlarıma kar yağdı, yolum duman efendim
Bu garip gönlüm sana vurgun aman efendim
Yıllar durmaz, bir kervan gibi geçip gidiyor
Senden ayrı yaşamak, bana zulüm efendim.
Sayfa 119 - Ay YayınlarıKitabı okuyor
Türk Şair, Ak'ademisyen ve Yazar 
Dilaver Cebeci 'nin kalemınden' kadın 'ı ele aldık keyıfle.. farklı bır yolculuğun donuna geldik, kendımce konuyla ilgili bır iki kalem edip gideyım
"Divan edebiyatı (Klasik Türk edebiyatı, divan edebiyatı, yüksek zümre edebiyatı, havas edebiyatı, saray edebiyatı, enderun edebiyatı, klasik
Rubai
Ömrün o büyük sırrını gör bir bak da
Bir tek kökü kalmış ağacın toprakta
Dünya ne kadar tatlı ki binlerce kişi
Kolsuz ve bacaksız yaşayıp durmakta.
Sayfa 158Kitabı okudu
1 nolu Rubai
Dünyayı süslediler, bir şey kalmadan.
Bu süslere inanma, akıl olmadan.
Giden de çok dünyadan, gelen de ama;
Sen payını al ondan, seni almadan!
Ömer Hayyam
Çok güzel bir rubâî
Gel ne olursan ol, Kim olursan ol, yine gel!
Kâfir, mecûsî, putperest olsan da yine gel!
Bu bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir.
Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel!”
Kuran'daki Allahın rahmetinden ümidi kesmeyin ayetinin tefsiri gibi sanki
280 Nolu Rubai
Sünneti, farzı fazla kafana takma,
Ekmeğinden yoksula verdin bir lokma.
Dostu ve gönlü hoş tut, kötülüğü kov;
Şarap ver; cennetliksin mutlaka, korkma!
Ömer Hayyam
