Maskeli balo
Felsefe, insanoğlunun dinsel görüntüsünün ilerleme ve aydınlanma gibi hümanist fikirlere bürünerek yenilendiği bir maskeli balo olageldi. Felsefenin maskesini düşüren en büyük düşünürler bile kendilerini baloda bulmuşlardır. Hayvan yüzlerimizden maskeleri çıkarmak, bize düşen zar zor başlamış bir ödev.
Öteki hayvanlar doğar, eşini arar, yiyecek peşinde koşar ve ölürler, hepsi bu kadar. Ama biz insanlar farklıyızdır ( biz öyle düşünürüz.). Bizler eylemleri " seçimlerinin " sonucu olan "kişileriz". Diğer hayvanlar farkında olmadan yaşam sürerler, oysa bizler "bilinçliyiz". Kendimizle ilgili görüşümüz bizi insanoğlu olarak tanımlayan ve bizi diğer bütün yaratıklardan üstün kılan " bilinç" , "benlik" ve " özgür irade" denen yerleşik inancımızdan gelmektedir.
Daha yansız baktığımız zamanlarda, kendimizle ilgili bu görüşün kusurlu olduğunu kabulleniriz. Yaşamlarımız bilinçli benlerin temsilinden çok, bölük pörçük düşlere benzer. En çok önem verdiğimiz şeyler üzerindeki denetimimiz pek azdır. Can alıcı kararlarımızın pek çoğu haberimiz olmadan alınır. Yine de "bizim" yapamadığımızı, " insanlık" başarabilir diye diretiriz. Varoluşunun bilinçli efendisidir o. Tanrıya akıldışı inancı bırakarak, insanlığa akıldışı inananların öğretisi bu. Peki ya Hıristiyanlıkla, hümanizmin boş umutlarını bırakırsak? Ses kaydını " Tanrı ve ölümsüzlük, ilerleme ve hümanizm masalını" kapattığımız anda yaşamlarımızdan ne anlarız?
Sayfa 42Kitabı okuyor
"Buda`yı ararken, Ders 8: Bir Şaman
öğretisi şöyle der: 'Doğada hiçbir şey kendisi
için yaşamaz. Nehirler kendi suyunu içemez,
ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez, güneş
kendisi için ısttmaz ve ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz, toprak kendisi için doğurmaz.Rüzgâr kendisi için esmez, bulutlar kendi yağmurlarıda sulanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her
sey birbiri için yaşar. Birbiri için yaşamak doğanm kanunudur.' Sözün özü, Ben biz olduğumuz zaman ben olu-
rum. Ben, ben olduğum için sen, sensin.
Sayfa 81Kitabı okuyacak
Bir Şaman öğretisi şöyle der: 'Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Nehirler kendi suyunu içemez; ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez, güneş kendisi için ısıtmaz ve ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz, toprak kendisi için doğurmaz. Rüzgar kendisi için esmez, bulutlar kendi yağmurlarında ıslanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her şey birbiri için yaşar. Birbiri için yaşamak doğanın kanunudur.' Sözün özü, 'Ben biz olduğumuz zaman ben olurum. Ben, ben olduğum için sen, sensin.
Sayfa 81
Şaman öğretisine göre ''yaşamak'' nedir?
Bir Şaman öğretisi şöyle der:
"Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz!
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Güneş kendisi için ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendileri için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz.
Rüzgar kendisi için esmez.
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.
Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
Her şey birbiri için yaşar.
Birbiri için yaşamak doğanın kanunudur."
Bir Şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz! Nehirler kendi suyunu içemez. Ağaçlar kendi meyvesini yiyemez. Güneş kendisi için ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz. Toprak kendisi için doğurmaz. Rüzgâr kendisi için esmez. Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur:Her şey birbiri için yaşar.
Birbiri için yaşamak ,doğanın kanunudur.
Sayfa 75Kitabı okudu
Bir Şaman öğretisi der ki doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Her şey birbiri için yaşar. Edebiyatta, şiirde de böyledir bu. Her metin birbiri için yaşar. Her şiir bir diğerini büyütür. Her metin içimizdeki barbarı biraz daha öldürür!
Bir şaman öğretisi der ki ;)
“Ben ancak sen benim yanımdayken ve benimle mutlu olursan gerçek anlamda mutlu olabiliyorum. Tek başımayken, Allah’ın cezası bir egoist olduğum düşüncesini zihnimden söküp atamıyorum.”
Sayfa 63Kitabı okudu
Geceye not!
Bir Şaman öğretisi şöyle der;
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi için ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendileri için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgar kendisi için esmez
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur;
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak duanın kanunudur,
Ben biz olduğumuz zaman ben olurum
Ben ben olduğum için sen sensin.
İşte canım kardeşim, sen de aynısını yap. Başkası zannettiğine yardım et. Bir gün algı perden kalktığında bir de bakacaksın ki;o yardım ettiğin senmişsin...
Sayfa 480
Bir Şaman öğretisi der ki doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Her şey birbiri için yaşar. Edebiyatta, şiirde de böyledir bu. Her metin birbiri için yaşar. Her şiir bir diğerini büyütür. Her metin içinizdeki barbarı biraz daha öldürür!
Sayfa 25
"Bir Şaman öğretisi der ki doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Her şey birbiri için yaşar."
Sayfa 25Kitabı okudu