Bir Şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz...
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Bir Şaman öğretisi der ki doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Her şey birbiri için yaşar. Edebiyatta, şiirde de böyledir bu. Her metin birbiri için yaşar. Her şiir bir diğerini büyütür. Her metin içimizdeki barbarı biraz daha öldürür.
Sayfa 25 - Gonca Özmen
Bir Şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz...
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Güneş kendisi için ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendileri için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz.
Rüzgar kendisi için esmez.
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.
Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur...
Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu.
Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi :
" Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum."
" Ben, ben olduğum için sen, sensin."
Kam Davulu
"Bir Şaman öğretisi derki;
Doğada hiçbirşey kendisi için yaşamaz.
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Güneş kendisi çin ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendisi için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz.
Rüzgar kendisi için esmez.
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.
Herşey birbiri için yaşar
UNUTMAYIN...!
"Birbiri için yaşamak"
Doğanın kanunudur.!