Hava kötü dediğimde sadece havadan söz etmediğimi anlamak bu kdr zor mu? İlle de ben bu hayattan bıktım, türünden sözler mi etmeliyim? İşim çok dediğimde, bana sahip çıkacak bir erkeğe ihtiyaç duyduğumu anlayacak biri... Yanımda olmanı istiyorum diyemediğim için bu yağmur içimi ıslatıyor dediğimi nasıl anlamaz? Düpedüz sarıl bana dedikten sonra, sarılmanın ne anlamı kalır!
“Hem bir işe kalkışmak istiyorum hem de ne biçim saçmalıklardan korkuyorum!” diye düşündü tuhaf bir gülümsemeyle. “Hımm, evet... her şey insanın elindedir ve o her şeyi sırf korkaklıktan kaçırır elinden... Bu apaçık bir şey artık... Acaba insanlar en çok neden korkar? En çok yeni bir adım atmaktan, yeni bir söz söylemekten korkarlar...”
BEN SEVMEK İSTİYORUM
Hani olur ya
Gönül üşümüştür
Ses ağzında dağılır
Söz ağırlaşır
Kirpiğin yüzünden düşer, düşer
Avuçlarında bir nazlı zamanın
Ölü güzelliği
Başını kaldırmadan
Bütün uzakları görürsün
Geçmiş acıdır
Gelecek bitmiştir
Solgun bir evde
Pişmanlık bile olmayan
Bir yalnızlık
Bütün sesleri mutsuzluğa çevirir.
İçinde bir yanlış adam
İlk insanın hayal kırıklığını
Bir de sen salarsın dünyaya:
Ben sevmek istiyorum
Ben sevmek istiyorum
Ben sevmek istiyorum.
Sayfa 13 - kırmızıkedi yayınlarıKitabı okudu
Günaydın 1K Ailem Musmutlu Hafta Sonları
Ama bana bir söz vermenizi istiyorum, yaşadığınız her anın değerini bilin ve tadını çıkarın.
Bir insana bir söz söylemek istiyorum. Ne olursa olsun. Bir insandan bir söz duymak. Yoksa varlığımı duymayacağım.
Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu..
...ilgi göstereceğim, ilgi!
Bana eski durumum bağışlanırsa, evi saksılarla dolduracağım ve böceklerin evi istila etmesi pahasına, yerlerin ıslanması pahasına onlara bakacağım. Tabiatı seveceğim, insanları seveceğim, yurduma yararlı olmaya çalışacağım, hiçbir düzene karşı çıkmayacağım. Herkese güleryüz göstereceğim, eleneceğim, çocuk yetiştireceğim, onların altını değiştireceğim, gece uyutmak için sabırla masal anlatacağım, dedikoduları dinleyeceğim, ilgi göstereceğim, ilgi!
Ben! diye bağırdım bütün gücümle. Sonra adımı tekrarladım birkaç kere....Düşüncelerimin doğruluğunu ölçmekten yoksun kaldım artık. Kimsenin gözünde, anlattıklarımın yansımasını göremiyorum, artık? Her şeyi unutuyorum, noktalamayı bile? Ünlem işaretinin nerede kullanılacağını bilmiyorum? Üstelik ne ıstırap çekmeyi ne de gerçekten korkuyu öğrenebildim (ya da öğrenemedim). Hangi sözü kullanacağımı bilmiyorum. Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu.(İşte, bir cümlede iki kere yalnız' kelimesi kullandım.) Yenildiğimi kabul ediyorum? Gizli mezhep kuvvetlerinin geri çekilmesini istiyorum. Burada konserve yemekten ve kitap okuyamamaktan bıktım. Söz veriyorum: Bana eski durumum bağışlanırsa, ...
