Dostoyevski'den okudugum en hos oykulerden biriydi. Genc bir kizi, talibinden kurtarmak icin nikahina alan bir rehineci ve bu genc kiz arasinda surup giden, bos ve iletisimsiz bir evliligi anlatmis dostoyevski. Kahramanimiz hatasini anlayip karisindan ozur dileyip ayaklarina kapandigi sahne ozellikle cok etkiledi beni. Ancak bunlar, zaten coktan kirilmis olan hassas bir kalbi yeniden canlandirmaya ve hayal kurup mutlu olmasina yetmiyor. Belki ani bi karar belki de coktan tasarlanmis bir son, bilemiyoruz. Genc kiz, zamaninda rehineciye rehin verdigi isa tasviriyle kendini pencereden atarak intihar ediyor. Kitap stenografik tarzda yazilmis, ozellikle cok severim, hatta yazar Victor Hugo'nun Bir Idam Mahkumunun Son Gunu kitabindan esinlenerek boyle yaptigini aciklamis. Guzel begendigim bir oykuydu. Bur cirpida bitiverdi. Tavsiye edilirr
