Selamlar, ben Leyla.
Öncelikle VAY CANINA!! Bu kitap beynimin tüm kıvrımlarını zorladı. (Abartmak deyince de ben) 
Sessiz Hasta ’dan beri kurgusundan bu kadar keyif aldığım bir kitap olmadı. Okumadan önce kitapla ilgili hiçbir fikrimin olmaması da bu durumu beslemiş olabilir. Fikrim olsaydı da bir şeylerin değişeceğini zannetmiyorum ama belirtmek istedim kdkd. Kitap dört bölümden oluşuyor ve her bölümün sonunda “nasıl ya???” oluyorsunuz. Kime güveneceğinizi ASLA AMA ASLA BİLEMİYORSUNUZ ve gizem son sayfaya kadar çözülmüyor. Ancak çözüldüğünde karaktere karşı derin bir hüzün hissediyorsunuz. Daha fazla konuşup Allah korusun spoiler falan vermeyeceğim, ancak arka kapak yazısının dışına çıkmadan konusundan biraz bahsedeyim:
Tam intihar etmek üzereyken, Ted’in kapısı çalar. Görmezden gelip işine devam etmek üzereyken, masasının üstünde yazdığını hatırlamadığı bir not kağıdı görür. “Kapıyı aç. Tek çıkışın bu.” yazar kağıdın üstünde. Ne yapacağını bilemez ancak merak üstün gelir ve kapıyı açar. Kapıdaki adam, organizasyondan geldiğini ve madem ölmek istiyor, ölmeden önce son bir anlaşma yapabileceklerini söyler. Anlaşma kolaydır: adaletin yerini bulmasına yardımcı ol ve kendisi gibi intihar etmek üzere olan bir adamı öldür ve zincire katıl. Ted, teklifi kabul eder ancak gittikçe dibe çökmeye devam eder. Ta ki kendisinden geriye bir şey kalmayana kadar.
BIRAKIN ELİNİZDEKİ İŞİ BU KİTABI OKUYUNNN
Modern Dünyada Ezoterizm Vahşeti
