Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Ne erken tükendi aşka inancım
Oysa ne çok inanmıştım sevgiye aşka
Yazar Nigar Kaya Hanım'ın bana hediye etmiş olduğu kitabı 'Vuslat-ı Şehadet' severek bitirdim. Bana yazmış olduğu cümlesine layık olmaya her zaman çalışacağım. Kitabı eşim ile birlikte okuduğumuz için onun da bitirmesini beklediğimden bugün inceleme yazabilmek nasip
Karanlık Ateş
// KARANLIK ATEŞ //
Bu seriyi çok uzun zaman önce okumuştum. Üzerinden yıllar geçti ve çoğu şeyi unutmuşum. Unutmam iyi oldu çünkü ilk defa okuyormuş gibi hissettim.
Konusundan bahsetmeyeceğim zaten arka kapak yazısında anlaşılıyor. Bu tam bir giriş kitabıydı. Karakterleri ve yaratıkları, Fae dünyasını tanıyoruz. Ama sanmayın ki bu kitapla
Aşk iki kişiliktir. Korkularla ve yersiz gururla aşkın nasıl kaybedildiğini farkedemeyen kalplerdeki bastırılmış sesin çığlığı varsayılabilecek bir kitap. Ben bu kitabı aşkı öğrenmesini istediğim biri için aldım. Fakat kitabı bitirince öğrendiğim şey mücesaret edilemeyen aşkın hiçbir önem arz etmeyeceği oldu. Kitapta Emil Cioran'ın "Yaptıklarından değil, yapamadıklarından pişmanlık duymalı insan." sözü geçiyor. Aslında alınması gereken mesaj tam olarak bu. Aşk bünyesinde korku barındırmaz. Pişmanlık ise korkuda başlar. Bu kitabı aşkı tek kişilik heves sanan herkes okumalı.
Kimse Gerçek Değil
“Derler ki en iyi şifacı, yaralı şifacıdır. Ve bütün şifacılar günün birinde yaralanmaya mahkûmdur…”
Kim olduğunu sorguladıkça dünyasının sahtelikten ibaret olduğunu anlamaya başlayan Işıl Özsoydan, öğrendiği gerçeklerle ne yapacağını bilemez ve her geçen gün biraz daha yalnızlaşarak yabancılaşır.
İnsanları “Yaralılar” ve
Ali Rıza Bey
Evet eserimizi bitirdik yaprak dökümü eserimizi ismiyle yorumlamak istedim Ali rıza beyin Ailesinin birer birer kaybı çok akışkan bir eser öncelikle bundan bahsetmek isterim. Ali rıza bey Altın Yaprak Anonim Şirketinden çalışmakta Ali rıza bu şirketten ayrılıyor ve olanlar oluyor Sefaletten, yoksuluktan, açlıktan, evsizlikten vb çoğu şey başına
Kabile reisi Tuiavii'nin ağzından dökülen cümlelerin kitaplaşmış halidir göğü delen adam.
"Eğer insan çok fazla "şey"e gereksinim duyuyorsa, bu büyük bir yoksulluğun göstergesidir." cümlesi ile "papalagi" dediği beyaz Avrupalı insanın ilerleme ve akılcı olma sevdasına hayatını nasıl heder ettiğini, kendi kabile yaşamları ile her alanda kıyaslar yaparak anlatıyor. Onun gözünden bakınca Akif'in mısraları geliyor insanın aklına: Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar. Keyifli okumalar dilerim.
Muazzam bir eserdi.. Psikolojik olarak çok etkili ve sarsıcı bir hikayesi vardı... Dünyanın ne kadar acımasızlıklarla dolu olduğunu anlıyoruz.... İnsanların ne kadar acımasız olabileceğini ve iyiliğin nasıl kaçıp gittiğine şahit oluyoruz ...
Hikayesine gelecek olursak , Bobby Bailey adında bir genç var, kendini ABD ordusuna gönüllü olarak yazdırmak istiyor.. Ama problem tam olarak burada başlıyor... Bobby bir sürpriz bekler , Nazilerin Almanyasından kalma Prometheus projesine gönüllü olmamasına rağmen onun kurbanı olmaya zorlanır... Ve bizim geçmişte kalmayıp önüne bakmaya çalışan Bobby geleceğini riske atılacak bir projenin deneği haline gelir... Ve aslında saf iyi niyetli ve masum olan gençimiz... Zalimler yüzünden canavara dönüşmesine şahit oluyoruz... O kadar canavara dönüşüyor ki artık suçları bile ona atılacak kadar acınacak halde olmasına rağmen zalimlerin kurbanı olarak birilerinin ölümü onun üzerine atılıyor... Sanki kötü oymuş gibi sanki bir şey olmamış gibi bütün suçu birileri tarafından canavara dönüştürülen masum bir gence atılıyor... Ve aile içinde olumsuz ve acımasız olaylar da cereyan ediyor ... Bobby'nin hayatı her geçen gün zorlaşıyor... Bir tek teğmen Mcfarland desteklemeye çalışıyor... O da zamanında kurtaramadığı Bobby çok etkileniyor ... Trajik olaylar bitmiyor ... Çok sarsıcı bir hikaye olmuş... Bobby'nin hal tavırları o kadar üzücü ve sarsıcı ki, insan okumak için psikolojik olarak hazır hissetmesini gerektiğini düşünüyorum... Gerçekten büyük bir drama yaşanıyor... Mutlaka her kesin okumasını tavsiye ediyorum ... Bobby'nin bu sarsıcı hikayesini okumak ve görmek çok etkileyiciydi...
261 syf.
·
Puan vermedi
Uçak kazası sonucunda adaya düşen bir grup çocuğun yaşadıkları üzerinden alışageldiğimiz insan doğasının iyiliği/kötülüğü inceleniyor kitapta. Bu soru farklı birçok alanda karşımıza çıkmaktadır. Hristiyanlık inancına göre insan doğası gereği kötüdür ve yaşamı bu kötülükten kurtulma çabasını içerir. Vaftiz gibi uygulamalar da bu felsefi temele
Schopenhauer felsefesinin iyileştirici gücü
"Benim gibi bir adam dünyaya geldiğinde geriye istenecek tek şey kalır. Bütün hayatı boyunca olabildiğince kendisi gibi olması ve entelektüel güçleri için yaşaması."
Nietzsche'nin ilk akıl hocası, düşünce tarihine yön veren bir filozof, yazar ve eğitmendir Arthur Schopenhauer. Karamsar olduğu söylense de, onun düşünceleri, gündelik hayatta bireyin daha coşkulu olmasına, canlılık kazanmasına, iyileşmesine yardımcı olur.
Feragat ve merhamet gibi erdemlerin üstünde yükselen bu felsefe, bireyin üstün insan olarak kayda değer bir hayata imza atmasında, güçlü bir motivasyonel etkiye sahiptir. Günümüzde yalnız ve sıkışmış hisseden, bilgeliğin peşinden giden herkes kendi saati geldiğinde Schopenhauer'un iyileştirici felsefesiyle karşılacaktır.
*Arka kapak yazısıdır. Kitabı tanıtmak amacıyla inceleme niteliğinde paylaşılmıştır.
Schopenhauer - Mutlu Bir Hayat Olanaksızdır - İnsanın Başarabileceği En İyi Şey Kahramanca Bir HayatFırat Devecioğlu · Destek Yayınları · 2021348 okunma
160 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Defalarca okuyup yarım bıraktığım bu kitabı ilk kez tek solukta okudum ve neden sürekli unutulmaya mahkummuş gibi onu yarım bıraktığımı anlamış değilim. Yalnızlığın esiri olmuş Raif Efendiye nasıl da haksızlık etmişim meğer. Hâlbuki benden bi parçaymış gibi hissetmeme neden oldu bi nevi Raif efendi de Maria da kendimi görmüş gibi oldum. Kitabı bitireli bir kaç saat olmasına rağmen hâlâ onun için ağlıyor acısını kalbimde hissediyorum. Hayatta tek sevdiği insan olan Mariadan geriye kalan kızını keşke bırakmamış olsaydı ve onun için hayata yeniden tutunsaydı. Hayatın her yerinde Raif gibi insanlar olduğunu düşündükçe üzülüyorum. Belki bende onlardan biriyim acımasız kendini beğenmiş insanlar arasında sadece kurduğum dünyamda yaşıyor olmam beni Raif Efendiye bu kadar bağladı etkisi hiç bitmeyecekmiş gibi. Duygularımı yazıyor gibiyim ve biraz daraldığımı hissediyorum.
Kitaptan alınabilecek çok şey var anlamasını bilene.
Merak ettiğim bi nokta var neden insanlar Raife bi hiçmiş gibi davranıyor onun duygularını önemsemiyor neyse cevabını bildiğim bir soruyu sormak mantıksız olur.
Üzerine saatlerce durup düşünülmesi gereken bu kitabın insanlar tarafından neden bu kadar sevildiğini şimdi anlıyorum.
Spoiler İçerebilir
Kitabı çok üzülerek ve severek okudum. Toplumun dışına itilmiş, hor görülmüş, ayıplanmış, hiçbir yere ait olamamış hayatların perde arkasının tek bir nedene bağlı olmadığını; tüm sorumluluğun hayat sahibinin sırtına yüklenmemesi gerektiğini ve bu yaşamların nasıl trajik olabileceğini bir kez daha görmüş oldum. Her trajedi tek yönlü ve standart
Savaşın yıkıcı etkisi üzerinde, savaştan sağa dönen insanlardan biri Beckman. Geri döndüğünde eski hayatından ona hiçbir şey kalmadığını görür. Ne evi, ne eşi ne de ülkesi bıraktığı gibidir. Kendisi gibi insanların olduğunu da görünce çaresizlikten tek bir çözüm bulur.
Oldukça etkileyici bir kitaptı. Oyun olarak ele alınan bu eseri izlemeyi de çok isterdim. “Yıkıntı Edebiyatı“ olarak bilinen bu türün en güzel örneklerinden biri. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim
Cuma günü kitaplığımın önünde kafamda büyük boy soru işaretleriyle 'Hafta sonu ne okusam acaba?' diye takılıyordum. Sonra dikkatimi bu kitap çekti ve reading slump'ın verdiği karamsarlığa yenik düşmemek için üstünde fazla düşünmeden hızlıca kitaba başladım. Açıkçası içten içe de kitabın çok karmaşık, abartılı, fazla fazla anlatımlı olacağından korkuyordum. Ama meğerse ne çok yanılmışım. Bir kere Lucy ve Christopher'ı okumak çok çokk güzel ve benim için çok değerliydi! Sonra anlatım o kadaaar akıcıydı kii su gibi böyle sayfalar akıp gidiyor. Hatta bir ara ben bile elimdeki sayfalara şaşırdım ve 'Nasıl yaaa!?' oldum. Sonra Jack ve Hugo etkenleri var ki ikisinin muziplik başlığı altında sakladıkları ince, güzel düşüncelere eridim, bittim, düştüm, yıkıldım. İlk sayfasından itibaren çok sakin, duygusal, muzip, basit ve iyi yürekli yazılmış. Sizi saçma sapan yerlere çekmiyor. Belli bir amaç doğrultusunda ilerliyorsunuz. Sadece ortalarda dedim ki 'Bir şey istiyorum, bir patlama, bir bomba, bir pırıltı. Kitabın enerjisini yükseltecek herhangi bir şey!' Sonra o sonu okudum ve.. göz yaşlarım teker teker düştü. Sadece o çocuğun ağzından çıkacak o tek kelime bile beni ağlatmaya, kitaba 10 vermeme yetti. Çok güzeldi ve yazar onları mutlu bir sona kavuşturduğu için çok çok mutluyum. Anneler gününde de Lucy gibi bir karakteri okumak gerçekten çok anlamlı, güzel bir tesadüf oldu. Herkese bu tatlı ve çokça anlamlı kitabı okumayı tavsiye ederim. Çokça sevgilerim ve güzel dileklerimle, keyifli okumalar dilerim.
Bence kitabın %100 uyumlu müziği: Finale-Danny Elfman (Tabikii Willy Wonka♡)
Yedi
KİTAP TAVSİYEM
"YAZAN & 7"
ALINTILAR
_Kendi tercihleri kendi yollarını döşer...
_Hiçbir Şey sabit değildir...
_Bir değil binden, sonsuzdan öte değil mi 'senden içre' olan cümlesi...
_Kendimle kalabalıklığım doğruydu doğru olmasına ancak, bunca kalabalıklığa rağmen yine de yalnızdım...
_Evrenlerin yapısında pek çok
Akıcı bir kitap ama çok eksiği var. Bu kitabı seneler önce okuyup satmıştım, geçenlerde gördüğümde tekrar alayım dedim çünkü tanıdık bir yazar ve iyidir diye düşündüm. Kitabın tek iyi tarafı akıcılığı bana göre. Başlangıçtan sona kadar ne olacak diye merak ettiriyor ama iyi anlamda değil. Tate pilot abisinin yanına kısa bir süreliğine tanışır ve orada abisinin iş arkadaşı Miles ile tanışır. Miles'ın geçmişi seneler sonra bile onu etkilemeye devam ederken Tate ona giderek aşık olur. Spoiler olmaması adına bir şey söylemeyeceğim, ama biz okuyucu olarak Miles'ın neler yaşadığını okuyoruz da nasıl bir kadın karakter kendine sıfır saygılı olabilir? Okurken ofladım pufladım nasıl yazıldı bu antin kuntin kitap nasıl tuttu diye bir oturdum düşündüm. Tate karakteri saf bir leyla, Miles ise geçmişi ne olursa olsun iradesiz, kafası başka bir şeye çalışmayan erkek. Kitabın finalinde bile doğru düzgün duygusal bir ilişki göremedik. Sadece ama sadece kafa dağıtmalık bir kitap yüksek beklentilerle ya da iyi bir hikaye okurum kafasıyla başlamayın.
