Tütün 1. Cilt
Dönemezsek
defterimden her gece bir şiir okuyun
kaldığım sayfası tutuşsun ellerinizde
son okuduğum kitabın
hani kapağında:
salihler kırtasiye kovukluçınar bursa yazan..
annem getirmişti belki
'80 güzü'nde
ya da ilk günlerinde baharın
bir kıyısına çiziktirmiştim, okursunuz
bir tutam şiir, dersiniz
hiç... hiç söylememişti dersiniz
kardeşler, gidiyorum
dönersek size getireceğimiz şafak
sevgilinin gül yüzü
anaların gözyaşıyla ıslanmış yaşmağı olacak
türkülerimizdeki gibi
berrak
yalın
Sayfa 44Kitabı okudu
Susarak katlanıyoruz her mutsuzluğa
Saatlendiriyoruz günü
Bölüyoruz dakikalara
Bir hiç oluncaya kadar bölüyoruz onu
Bölüyoruz yani bütün mutsuzluklara
Bir yaprak saniyesi geçiyor usul usul
Penceremizden
Mavi mavi hatmiler parlıyor dışarda
Dışarda, küçük bahçemizde
Ayak izleri gibi gökyüzünün
Hatmiler
Bırakıyoruz bu sessiz uyuma kendimizi
Derken bir mavi damar, bir dudak büküş
İyi anlaşılınayan bir ses sokaktaki
Çırpına çırpına yükselen duman
Bir tutam saçın öne düşüşü
Sanki bir sardunya bir yaz boyu ne kadarcık uzarsa Kaça alınırsa bir tükenmez kalem
Doluyor içimize öyle.
Hayatın birdenbire anlaşılması gibi bir duygu gürültüsü
Sayfa 605 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Anlat ellerin sıcak sıcak sokul,
Buna hazırız eskidikçe değişmez oluyor kabul.
Anlat ellerin sıcak sıcak,
Benimki de bir tutam ot,
Çabuk ol, vakit dar, uçaklar kalkıyor...
Sayfa 29Kitabı okudu
kargo
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun, Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri alnından öper. Az unutursun.
Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın.
Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun.
Buraya yolun yokuşunu koydum. Bildiğim için yokuşu. Zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun.
Buraya umutlu günler koydum. Şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.
Buraya bir ayna koydum arada önüne geç bak; sen şahane bir okursun. Mesai saatlerinde çaktırmadan şiir okursun. N'olcak ki, bırak patronlar seni kovsun!
Burada bir tutam sabır var. Kendiminkinden kopardım bir parça, (bende çok boldur) lazım oldukça ya sabır ya sabır, dokunursun.
Burada güzel çaylar var. Bu aralar senin için çok önemli. Bitki çayları, kış çayları, şuruplar, kompostolar. Demlersin, maksat midene dostluk olsun.
Şuraya Youtube'dan müzikler, Bach dinle filan, koydum. Ama müzik konusunda sen benden daha iyisin, koklayıp buluyorsun.
Buraya bir silkintiotu koydum. Kırk dert bir arada canına yandığım, kırkına birden deva olsun.
Bir tutam sevgi için
Dağladım gözlerini..
Sayfa 46Kitabı okudu
CİNAYET*
Gözbebeklerinde bir tutam yapıştı kaldı Gökyüzünde eyleşen bir buluttan
Payı kalmadı uzun gecelerde
Şaraptan, kadından ve umuttan
Kam yayıldı çimenlere
Birazı fasulyeden birazı nohuttan
Sayfa 86
Abartılı hareketlerle aşırı ciddiyet, fazla demode ve bariz artık. Yanmış harabelerin bir köşesinde yeşeren bir tutam çimen için, güzel şiir okuyabilen bir şair yok mu hiç?
BİR TUTAM PAPATYA
Uzatmalı bir yenilginin süngüsünü terk ediyorum Geriye ellerim kalıyor dünyayı kavrayan ellerim Ben sımsıkı tuttukça papatyaları
Çokça anlam karmaşası yaşıyor dünya
İnsan gerçek, çok gerçek hem de kendine karşı Aynaya bak denince uzak görünüyor bütün siyahlar Karmaşık bir söz bırakıyorum dudağımın kıyısından Hissederek terk ediyorum bir ağacın gölgesini Bunu çok lüks saymaya değmez dünya
Bu kadar gün geçti rüzgârını içinde taşıyan Hiçbir iz kalmamış bende hayat demişim sadece Siyah demişken siyah oluyor gökyüzü
Bu kadar bulut nereye gidiyor
Ellerim kalıyor geriye yağmur kokan ellerim
Sayfa 18 - Şule yayınları
avucumda bir tutam papatya, ruhum yitik..
Beton duvarlar arasında bir çiçek açtı
Siz kahramanısınız çelik dişliler arasında direnen insanlığın
Saçlarınız ızdırap denizinde bir tutam başak
Elleriniz kök salmış ağacıdır zamana
O inanmışlar çağının.
