"Bir yerde herkes birbirine benziyorsa; orada kimse yok demektir."
Dostoyevski kalabalık bir toplantıda yaptığı konuşma ve okuduğu şiir nedeniyle Rus Çarı tarafından hapse mahkum edilir ve Sibirya’ya sürülür. Hapis yıllarını “Ölüler Evinden Anılar” isimli kitabında toplar.
Yazar, buradaki hayatından önce halkı, insanları tanıdığını düşündüğünü, ama yanıldığını hapis yıllarında anladığını belirtir.
Çehov, 'gerçek bir yaşamın olmadığı yerde onun yerini düşler alır' der. Bu çerçevede ütopya, yaşanılan gerçekliğin insana yetmediği, insanı tükettiği yerde, bu ağır ve acımasız gerçekliğe karşı, insanın büyütüp geliştirdiği, bir karşı-dünya, karşı-yaşam tasarımıdır. Bu yanıyla yaşanılan gerçekli- ğe yaslanır, ama yaslandığı gerçekliği sorgulayıp reddeder. Kabul eden değil, başkaldırandır. Korku değil, sevgi ister. Bilgi, işini kolaylaştırır, ama can suyunu düş gücünden alır. Eleştiren, sorgulayan ve tasarlayan bir özgür akıl ister. Bu özellikleri ile tüm bilimlerin ve sanatların öncülüdür. İnsanoğlu hangi alanda olursa olsun ütopyasız bir adım atamaz, at- mamıştır. Bu nedenle Einstein 'hayal gücü bilgiden önce gelir der.
Sayfa 137 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
BU YAĞMUR
“Bu yağmur kanımı boğan bir iplik,
Tenimde acısız yatan bir bıcak,
Bu yağmur, yerde taş ve bende kemik,
Dayandıkça çisil çisil yağacak.
Bu yağmur, delilik vehminden üstün,
Karanlık kovulmaz düşüncelerden.
Cinlerin beynimde yaptığı düğün.
Sulardan, seslerden ve gecelerden....”
Büyük Doğu YayınlarıKitabı okuyor
Tasarımların zihinsiz var olmadığını ve var olmayacağını herkes bilir. Çeşitli duyumların da onları algılayan zihinden başka bir yerde var olamayacakları bana hiç de daha az açık gelmemektedir. Var olmak deyimiyle ne denmek istendiği iyice incelenecek olursa bu savım çok daha iyi anlaşılacaktır. Üstünde yazı yazdığım ‘masa vardır’ dediğim zaman, onu görme ve dokunmayla algıladığımı söylemiş oluyorum. Bunun gibi bir koku vardı, demek ki koklamakla algılamıştım; bir ses vardı, demek ki işitmekle algılamıştım. Bütün bu anlatımlarda ‘var olan’ın algılanan olduğu açıkça görülmektedir
Duyusal şeylerin zihnim dışındaki varlıklarını inkar ederken, hususi olarak kendi zihnimden bahsetmiyorum, bütün zihinlerden bahsediyorum. Elbette ki şeylerin benim zihnimin dışında da varlık gösterdikleri açıktır, çünkü deneyim sayesinde görüyorum ki onlar zihnimden bağımsızdır. Öyleyse, benim onları algılama zamanlarını arasında geçen süre ya da aralıklar zarfında da içinde var oldukları bir başka zihin bulunmalıdır. Aynı anda her yerde ve her zaman var olan; her şeyi bilen, kavrayan ve bize kendi takdir ettiği, bizim de Doğa Yasaları adını verdiğimiz kurallara göre ve kendi buyurduğu yolla sunan, ezeli, ebedi bir zihin mevcuttur.”