Seni Seviyorum
Kaldırımlarda yürürken, bakışların istemediğim haram nazarlara değmesin diye
Gözlerini kaldırım taşları ile arkadaş kılmanı seviyorum.
Uykunun en tatlı yerinde aniden gönlüne düşüp uykularının kaçmasını,
Bana bir adım daha yaklaşabilmek için seccadeni serip akıttığın gözyaşlarını,
Yerde, gökte , baktığın her yerde beni bulmanı
Her anında beni hatırlamanı seviyorum...
Sayfa 11Kitabı okuyor
Yaşama aşkının fazlasından,
Umut ve korkudan sıyrılarak,
Tanrılara, her neyseler,
Basit teşekkürlerimizi sunarız.
Çünkü hiçbir yaşam sonsuza dek sürmez;
Çünkü ölüler asla dirilmez;
Çünkü en yorgun ırmak bile
Güvenle denize döner bir yerde.
Sayfa 512Kitabı okudu
*~●｡｡｡Arzu, tiksinti ve dinginlik üzerine bir sürü sorunun ardından, Buda'ya sormuşlar: "Nirvana'nın hedefi, son anlamı nedir?" Cevap vermemiş. Gülümsemiş. Amaçsız bir soru karşısında normal bir tepki olarak görülecek yerde, bu gülümseme hakkında çok yorumlar yapıldı. Çocukların niçin'leri karşısında yaptığımız şeydir bu. Gülümseriz, çünkü hiçbir cevap gelmez aklımıza, çünkü cevap sorudan da anlamsız olur. Çocuklar hiçbir şeyde sınır tanımazlar, hep öteye bakmak, ötede olanı görmek isterler. Ama ötesi yoktur. Nirvana sınırdır, son sınır. Kurtuluştur o, en son çıkmaz...
Sayfa 161 - Metis Yayınları Çeviren Kenan SarıalioğluKitabı okudu
Depresyon, her şeyden önce narsistik bir hastalıktır. Depresyona, hastalık derecesinde aşırı güdülenmiş kendine-dönüklük yol açar. Narsistik-depresif özne, yalnızca kendi kendisinin yankısını duyar. Anlamlar yalnızca bir şekilde kendini yeniden-tanıdığı yerde var olur. Dünya ona yalnızca kendiliğin gölgelerinde görünür. Sonunda, kendi kendisini tüketen ve yıpratan özne kendi içinde boğulur.
Sayfa 73
"Sevdada suskun kalmak, içinde bir yerde, seninle birlikte büyüyen bir kuşu tutup zorla kafese kapatmak gibi. Kuş uçuyor. Ama kafesin hududunca. Ötüyor. Ama için için. Yaşıyor. Ama sessiz sedasız."
Sayfa 11 - Yakamoz KitapKitabı okuyor
Bir yerde okumuştum, her basamak dört saniye hayat uzatıyormuş. Asansöre binerek intihar mı etseydim
Bir gün karanlığın olmadığı bir yerde buluşacağız.
Eskilerin masalı
Hz. Muhammed'in günlük siyaseti dışında Kur'an'da geçen çoğu hadiseler ondan önce halk tarafından zaten biliniyordu. Hz. Muhammed böylesine zengin bir bilgi birikiminin var olduğu bir dönemde yaşamış ve hele hele söylediklerinin çoğu da ya Tevrat'tan ya da İncil'den olunca; o zaman bilgi sahibi olan insanlar, 'Muhammed Kur'an ayetlerini birilerinden alıp kendisi indiriyor; ancak Cebrail getirdi yakıştırmasında bulunuyor' diyorlardı. Bu mealde Kur'an'da birçok ayet var. Yine Kur'an'da, "Şüphesiz biz onların (inanmayanların), Kur'an'ı ona ancak bir insan öğretiyor dediklerini biliyoruz" ayeti var (Nahl 103). Toplum Kur'an'da anlatılanların daha önce var olduğunu bilmeseydi bunu söylemezdi! Kur'an'da 9 yerde geçiyor ki, Muhammed ayetlerini topluma anlatırken; inanmayanlar: "Senin anlattıkların eskilerin masallarıdır" diyorlardı. Yani toplumun bu eski masallardan haberi vardı.
Sayfa 21 - 24 Furkan suresi, ayetler 4-5. 25 En'am suresi 25, Enfal 31, Nahl 24, Mü'minun 83, Furkan 5, Neml 68, Ahkaf 17, Kalem 15 ve Mutaffifin 13. Tüm bunlarda inanmayanların Muhammed'e dediği, sen eski masalları anlatıyorsun ifadesi geçiyor. 26 MüKitabı okuyor
Ruhlarının aradığı şeyler nerede? Uzakta mı, yakında mı? Yolculukların sonunda mı? Belki de hiçbir yerde, belki de onlar bir düşün peşindeler sadece.
Sayfa 104Kitabı okuyor
"Insan her yerde hep o insandır ve bir insanın özünde soyluluk olmadı mı, dünyanın tacını giyse yine çıplak kalır."
Sayfa 105
