İnsanlığın her zaman varlığını sürdüren bir durumu olarak “burjuvalık", bir denge sağlama, insan davranışındaki sayısız aşırı uçlar ve karşıt çiftler arasında dengeli bir orta yolu ele geçirme çabasından başka şey değildir. Bu karşıt çiftlerden birini, örneğin bir ermişle zevkperest bir kişiyi ele alırsak, benzetimiz daha iyi anlaşılacaktır. İnsan, kendini tümüyle manevi değerlere, Tanrıya yaklaşma çabasına, ermişlik idealine adama olanağına sahiptir. Bunun tersine, kendini tümüyle içgüdüsel yaşama, duygularının isteklerine teslim edip çabasını anlık bazların kazanımına yöneltme olanağıyla da donatılmıştır. Birinci yol ermişliğe, manevi şehitliğe, Tanrı uğruna kendini feda etmeye; ikinci yol ise zevkperestliğe, içgüdüler uğruna canını vermeye, çürüyüp kokuşmalar uğruna kendini gözden çıkarmaya götürür kişiyi. îşte orta sınıf insanı bu ikisi arasındaki ılıman iklimde yaşamaya çalışır. Asla kendini gözden çıkarmaz, ne çilekeşliğe ne de zevkperestliğe adar kendini, asla canını vermeye kalkmaz, asla yok olmayı istemez. Tersine, onun ideali nefsinden el çekmek değil,
ben'ini ayakta tutmaktır, ne ermişlik ne de onun karşıtı uğrunda çaba harcar.
Sayfa 50 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bazen bir dizi hata olabilecek en iyi sonucun elde edilmesine yol açabilir.(Gisela M.A.Richter)
Sayfa 359Kitabı okudu
Bay Rybka, o gece eve yürürken her zamankinden daha neşeliydi; çünkü birincisi, satranç maçından galip ayrılmıştı (rakibini atla ne de güzel mat etmişti, yol boyunca kendini tebriğe devam etti); ikincisi, yerdeki taze ve yumuşak karın o muhteşem, saf sessizlikte ayaklarının altında ezildiğini duyabiliyordu. "Bu ne güzellik Tanrım" diye düşündü Bay Rybka; karla kaplanmış bir şehir birdenbire küçücük bir kente, metruk bir kasabaya dönüşür. İnsan neredeyse birdenbire gece bekçilerinin ve at arabalarının belireceğine inanır. Karın her şeye kırsal bir görüntü vermesi, her şeyi zaman kavramından uzaklaştırması ne ilginçtir.
Sayfa 5 - Ayak İzleriKitabı okudu
