”Güçlüsün, dünyayı yerinden oynatabilirmişsin gibi geliyor. Gel gelelim dünyanın umurunda olmayan, hapisten farksız bu kasabada yaşamak zorundasın. Sağa bak ağaç sola bak ağaç, gitmeyip de ne yapacaksın”
“İnsan tek başına yaşayamaz. İnsanlar birbirlerine daima muhtaçtır. İnsanlar birbirine doğrudan veya yardım kurumları aracılığıyla yardım eder. Birbirlerinin acılarını paylaşır.”
”İnsanları ve onların küçük hesaplarını anlamıyorum, ruhuma yabancı ve boğucu buluyorum.
Gel lan! Top ağacı göstereceksin bana! Bana burada top gibi bir ağaç göstereceksin yoksa senin ecdadını sikeceğim!
(Naci)
"Bir zamanlar Anadolu'da, ücra bir yerde görev yaparken işte böyle bir gece yaşamıştık' dersin. Anlatırsın yani ne bileyim, masal gibi."
Doktor: Ya komiserim, siz sigaraya başladınız herhalde yine.
Naci: Ya doktor, ben bırakıyorum da o beni bırakmıyor.
İçimdeki umutsuzluğa şiddet üreterek derman arıyorum.
Hayat, çok daha küçük ayrıntıların büyük roller üstlenebileceği şaşırtıcı ayrıntılarla doludur.
Hüzünlü Güzellik
- Güzellik bana sadece hüzün veriyor Savcı Bey, başka bir şey değil.
- Nedenmiş?
- Bilmem. Belki dünyadaki her şey gibi güzelliğin de kısa sürede yok olup gideceğini bildiğim için...
Artık zararsıza güzel diyoruz, faydalıdan geçtik.
20 senedir polisim, ne tipler gördüm... İnsan mı hayvan mı anlayamazsın.
Aynı şairin dediği gibi: "Yine yıllar geçecek ve geride benden bir iz kalmayacak" yorgun ruhumu, karanlık ve soğuk kuşatacak.
Bir Zamanlar Anadolu'da (2011)
-Ya doktor, bir insan bir başkasını cezalandırmak için hakikaten kendini öldürebilir mi?
-E zaten intiharların çoğu başka birini cezalandırmak için yapılmıyor mu Savcı Bey?
Sayfa 151Kitabı okudu
Buram Buram İnsan, Buram Buram Anadolu
